ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΣΟΝΤΕΣ... ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ
"Δεν θέλω να κάνω μια ταινία για όλο τον κόσμο. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον και μάλλον αποτυχημένο". Τα λόγια ανήκουν στον Γιώργο Λάνθιμο σκηνοθέτη του Κυνόδοντα, που έχει κερδίσει μέχρι στιγμής 18 διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ, ενώ είναι πλέον υποψήφια και για όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.Λυπάμαι πολύ που για άλλη μια φορά, η ελληνική τηλεόραση και ειδικά οι μεσημεριανές εκπομπές, χρησιμοποιούν
έναν καλλιτέχνη για να αυτοεπιβεβαιώσουν τον ελληνικό τσαμπουκά, να νιώσουν ειδησιογραφικά πλήρεις, αγνοόντας παντελώς τόσο την ταινία, όσο και την πορεία του Γιώργου Λάνθιμου και εξισώνοντας το σύμπαν της μυθοπλασίας του σπουδαίου σκηνοθέτη, με παραγωγές τύπου "Βασιλιάδες της Μυκόνου". Θεωρώ πως η επιτυχία της ταινίας, απέχει πολύ από το να γίνει εθνικό ζήτημα, αφορά μόνο τον καλλιτέχνη και την πορεία του και όλα τα υπόλοιπα είναι απλά η αγωνιώδης προσπάθειά μας να τονώσουμε το εθνικό μας φρόνημα, πατώντας στην πλάτη του ενός, που ούτε τον καταλαβαίνουμε οι περισσότεροι, ούτε τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα το πρωί.
Η αλληγορία δεν ήταν ποτέ το φόρτε μας. Προτιμάμε τον ωμό ρεαλισμό της τσόντας της Τζούλιας γιατί αν εκτιμούσαμε τον Κυνόδοντα, θα κάναμε ουρές στο σινεμά και όχι στα περίπτερα.
Ας αφήσουμε λοιπόν τον κο Λάνθιμο στον δικό του κόσμο, αν κερδίσει το βραβείο, θα είναι αποκλειστικά μια ατομική επιτυχία και όχι μια επιτυχία του ανύπαρκτου ελληνικού κινηματογράφου.
"Δεν θέλω να κάνω μια ταινία για όλο τον κόσμο. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον και μάλλον αποτυχημένο". Τα λόγια ανήκουν στον Γιώργο Λάνθιμο σκηνοθέτη του Κυνόδοντα, που έχει κερδίσει μέχρι στιγμής 18 διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ, ενώ είναι πλέον υποψήφια και για όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας.έναν καλλιτέχνη για να αυτοεπιβεβαιώσουν τον ελληνικό τσαμπουκά, να νιώσουν ειδησιογραφικά πλήρεις, αγνοόντας παντελώς τόσο την ταινία, όσο και την πορεία του Γιώργου Λάνθιμου και εξισώνοντας το σύμπαν της μυθοπλασίας του σπουδαίου σκηνοθέτη, με παραγωγές τύπου "Βασιλιάδες της Μυκόνου". Θεωρώ πως η επιτυχία της ταινίας, απέχει πολύ από το να γίνει εθνικό ζήτημα, αφορά μόνο τον καλλιτέχνη και την πορεία του και όλα τα υπόλοιπα είναι απλά η αγωνιώδης προσπάθειά μας να τονώσουμε το εθνικό μας φρόνημα, πατώντας στην πλάτη του ενός, που ούτε τον καταλαβαίνουμε οι περισσότεροι, ούτε τον γνωρίζαμε μέχρι σήμερα το πρωί.
Η αλληγορία δεν ήταν ποτέ το φόρτε μας. Προτιμάμε τον ωμό ρεαλισμό της τσόντας της Τζούλιας γιατί αν εκτιμούσαμε τον Κυνόδοντα, θα κάναμε ουρές στο σινεμά και όχι στα περίπτερα.
Ας αφήσουμε λοιπόν τον κο Λάνθιμο στον δικό του κόσμο, αν κερδίσει το βραβείο, θα είναι αποκλειστικά μια ατομική επιτυχία και όχι μια επιτυχία του ανύπαρκτου ελληνικού κινηματογράφου.
0 σχόλια: