Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

"Η Κυβέρνηση πρέπει να φοβάται το λαό....Όχι ο λαός τη Κυβέρνηση...."

Γράφει ο V
Δεν θα κατηγορήσω τη Κυβέρνηση που δεν έχει.... πεί αλήθεια από τη προεκλογική περίοδο…..
Δεν θα πώ τίποτα για την Αντιπολίτευση που ότι λέει το κάνει μόνο για να υφαρπάξει τη ψήφο μας…..
Δε θα κάνω καμιά αναφορά στα άλλα 3 κόμματα του Κοινοβουλίου που δε ξέρουν τι τους γίνεται και αποπροσανατολίζουν….
Δε θα μιλήσω για τον επικεφαλή της Τρόικα για ότι είπε παίζοντας το «γιατρό» με τη Κυβέρνηση σε ένα θέατρο του παραλόγου….
Θα βγάλω απλά τη μάσκα και θα κοιτάξω στο καθρέφτη το πραγματικό ένοχο….
Όχι το κοπρίτη τσαμπατζή…..Οι βρισιές τους δε με αγγίζουν…Ότι κι αν είμαι, καλό ή κακό είμαι δημιούργημα των πολιτικών τους….Οπότε αν είχαν συναίσθηση θα κατηγορούσαν τον εαυτό τους….Αλλά έπαψα εδώ και χρόνια να περιμένω κάτι από εκείνους….Έστω και την αυτοκριτική τους….
Είμαι ένοχος όμως…..Και θα κουβαλάω πάντα την ενοχή της αδράνειας….Γιατί ήξερα και δεν έκανα τίποτα……Γιατί ότι κι αν άκουγα και ήταν προάγγελος της σημερινής κατάστασης εγώ πίστευα ότι αυτά δε γίνονται εδώ……Ήταν μόνο στην Αργεντινή και στις χώρες της Αφρικής και αυτές είναι μακρυά από εδώ…..
Αναπαύτηκα λοιπόν στο Ψέμα και έκλεισα τα μάτια……Και όταν ξύπνησα ήμουν ήδη μακρυά από το ήσυχο Ψέμα….Ήμουν στον ιστό μιας Αλήθειας που όντως άκουγα, φανταζόμουν αλλά επέμενα να αρνούμαι να αποδεχτώ….
Έπρεπε να το ζήσω για να το αντιληφθώ…..
Για να αντιληφθώ ότι όσο θα το παλεύω μέσα από τα Μνημόνια και τις θυσίες τον μόνο που θα σώζω θα είναι το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα ενώ εγώ θα μπλέκω όλο και περισσότερο σε αυτό τον ιστό…..Δεν αφήνω άλλο τη ζωή μου να γίνεται χωράφι όπου θα καλλιεργούν τους φόβους μου ποτίζοντας το με τη παραπληροφόρηση....
Αυτό δε πρόκειται να το ανεχθώ άλλο…..Δεν υπάρχει περίπτωση…..
Και όπως είπε ο Καραισκάκης "αν ζήσω θα τους.....,αν πεθάνω θα μου......"

pikri-sokolata
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις