Οι Έλληνες αγαπούσαν πάντα την μεγάλη ζωή. Μπορεί να μην είχαν να φάνε -αν και Έλληνες πάντα έχουν να φάνε και αυτό είναι από τα παράδοξα της φυλής- αλλά είχαν πάντα την τζιπάρα τους, το εξοχικό τους, την γκόμενά τους και κάθε σαββατοκύριακο μετακόμιζαν από την πλατεία Κολωνακίου στην κοσμική Αράχωβα. Κάνανε τη βόλτα τους, γιατί σκι δεν κάνανε, στριμώχνονταν στον ένα και μοναδικό κεντρικό δρόμο του χωριού, που για να τον διασχίσεις ήθελες ένα εικοσάλεπτο, άραζαν στις καφετέριες και τα εστιατόρια και περιέφεραν την γκλαμουριά τους στο γνωστό θέρετρο του Παρνασσού.Οι καιροί άλλαξαν. Τα τζιπ, αγορασμένα με ατελείωτες δόσεις που αδυνατούν να πληρώσουν πλέον, καταλήγουν συνήθως πίσω στις τράπεζες, τα μαγαζιά στην Αράχωβα παραμένουν άδεια εν μέσω τουριστικής περιόδου, ενώ στο δήμο της πόλης βγαίνουν στο σφυρί καθημερινά πολυτελή ακίνητα, αγορασμένα πολλές χιλιάδες ευρώ πριν λίγα χρόνια, σε εξευτελιστικές τιμές.Υπουργοί και βουλευτές ωστόσο συνεχίζουν απτόητοι να επισκέπτονται την περιοχή και δείχνουν να είναι οι μόνοι που δεν έχουν επιρρεαστεί από την κρίση που οι ίδιοι δημιούργησαν.Λυπηρό για τον τόπο και την τουριστική ανάπτυξη, αλλά ενδεικτικό για τη ελληνική νοοτροπία της μεγαλομανίας και της "δηθενιάς". Η βλαχογλαμουριά της ελληνικής νοοτροπίας σε πλειστηριασμό...
0 σχόλια: