Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Πόσο "κινδυνεύουμε" από τον μπαρμπα-Γιάννη;

Ακούμε πάλι, σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι η αλήθεια, για τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης και την συνέντευξη που παραχώρησε σε περιοδικό. "Μα καλά πότε θα τον μαζέψουν;" -ακούω να λένε. Μήπως είναι "σουρωμένος" και μας δουλεύει τόσα χρόνια ότι έκοψε το αλκοόλ; Μήπως τρελλάθηκαν οι συμπολίτες μας και ψήφισαν έναν ακόλαστο, μέθυσο, ναρκομανή, ανθέλληνα και ομοφυλόφυλλο για εκπρόσωπό τους;
Στην αρχή ήταν η γνώμη του για τον Κεμάλ και το σπίτι στην Θεσσαλονίκη, μετά ήθελε να κάνει τσοντοκάναλο στην πόλη, ύστερα ασχολήθηκε με τα μπουρδέλα, τώρα μας λέει για γάμους και πανηγύρια και για παρελάσεις gay. Εξοργίζει και προκαλεί αντιδράσεις. Προκαλεί. Λέει αυτά που κανείς δεν τολμάει όχι να πει, αλλά να ακούσει. Ο Μπουτάρης είναι ο αντίποδας της έννοιας του πολιτικού όπως τον ξέρουμε χρόνια τώρα. Εκφράζει μια μερίδα ανθρώπων που ζουν αποκλεισμένοι από τον έμφυτο συντηρητισμό των Ελλήνων, τους παρείες του κοινωνικού συνόλου. Μιλάει τη γλώσσα του δρόμου, όντας περιθωριακός ο ίδιος, προστατευμένος βέβαια από την ασφάλεια του κοσμοπολίτικου αστισμού του, ταυτόχρονα όμως παραμένει μια σκοτεινή φιγούρα, αταίριαστη με τον ισχύοντα πολιτικό λόγο, εξαιρετικά αντιπαθής στους αντιπάλους τους και την ίδια στιγμή το "επίσημο" στόμα των περιθωριακών.
Κινδυνεύουμε άραγε από αυτές τις απόψεις; Μπορεί ο Μπουτάρης να ανατρέψει τον βαθύ συντηρητισμό μας; Νομίζω πως παρόλο που αρκετοί από αυτούς που τον ψήφισαν, το έχουν ήδη μετανιώσει γιατί αρχίζουν και τρομάζουν, παρόλο που διαφωνώ για μια gay παρέλαση, όπως διαφωνώ και για μια παρέλαση straight, γιατί οι σεξουαλικές προτιμήσεις δεν έχουν ανάγκη από παρελάσεις, πιστέυω λοιπόν πως δεν κινδυνεύουμε. Περισσότερο εκτεθιμένος σε κίνδυνο είναι ο ίδιος. Όχι γιατί αυτά που λέει είναι επικίνδυνα, αλλά γιατί στην Ελλάδα γίνεσαι εύκολα γραφικός. Η γραφικότητα είναι αυτό που πρέπει να αποφύγει. Όσο για τις απόψεις του, απέχουν πολύ από την ελληνική πραγματικότητα και όσα μπορούμε να δεχθούμε.



Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις