Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Pasok.gr Οι πύλες του ανεξήγητου...

Όποιος κάνει το λάθος και επισκεφτεί το pasok. gr, βρίσκεται αντιμέτωπος με τα εξής υπαρξιακά ερωτήματα: είμαι στα καλά μου; βλέπω καλά; ξέρω να διαβάζω ελληνικά; είμαι στην Ελλάδα ή μήπως σε άλλη χώρα; Αφού τσιμπιέσαι και βεβαιώνεσαι πως είσαι alive, έχεις σώας τα φρένας και
 φωνάζεις και έναν ακόμη για να είστε δύο μάρτυρες στα μεταφυσικά κείμενα που είναι αναρτημένα στην επίσημη ιστοσελίδα του κυβερνώντος κόμματος, αποφασίζεις να επαναλάβεις δυνατά την ανάγνωση γιατί όταν και βλέπεις και ακούς, ε.. πώς να το κάνουμε, είναι καλύτερα.
Στο κάτω μέρος της σελίδας, υπάρχουν δύο θαυμάσιες υποενότητες. Η μια τιτλοφορείται "οι αξίες μας" και η άλλη "το όραμά μας". Μέχρι εδώ, όλα καλά, υπέροχα δημοκρατικά και σοσιαλιστικά, μπαίνεις λοιπόν να διαβάσεις, να πάρεις λίγο θάρρος, γιατί στις δυσκολές εποχές που ζούμε, ένα πολιτικό όραμα, καλό θα σου έκανε. Εκεί λοιπόν, έρχεσαι αντιμέτωπος με την πρώτη αντίφαση:
 "Αγωνιζόμαστε για μια Ελλάδα, όπου οι αποφάσεις θα παίρνονται από τον ίδιο το Λαό της χωρίς ξένες εξαρτήσεις, επιρροές και επεμβάσεις για μια κοινωνία δίκαιη, όπου θα σταματήσει η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο και η αποξένωσή του από το προϊόν του μόχθου του· για έναν άνθρωπο, που θα ολοκληρώνεται πνευματικά και πολιτιστικά και θα αναπτύσσει δημιουργικά τις πρωτοβουλίες του σε μια πραγματικά ελεύθερη κοινωνία δίχως άγχος, χωρίς καταπίεση. Το όραμα αυτό αλλά και η πορεία για την εκπλήρωσή του προσδιορίζουν την ιδεολογία και τη φυσιογνωμία του ΠA.ΣO.K." (1981: Συμβόλαιο με το Λαό)
Κάνεις γρήγορους υπολογισμούς. Από την πρώτη φράση έχει ξεκινήσει το δούλεμα...Ξένες εξαρτήσεις, λες, έχουμε, κοινωνία δίκαιη δεν παίζει, η εκμετάλλευση πάει σύννεφο, το προϊόν του μόχθου μου πάει απευθείας στις δόσεις που χρωστάω,΄με άγχος ξυπνάω, με άγχος κοιμάμαι, πνευματικά δεν προλαβαίνω να ολοκληρωθώ γιατί όλη μέρα τρέχω σαν μαλάκας, άρα φίλε Γιώργο, κάτι δεν μου λες σωστά...
Δίνω τόπο στην οργή και πάω παρακάτω. Στην υποενότητα "οι αξίες μας", διαβάζω εμβρόντητος: "Η δημοκρατία δεν χαρίζεται. Κατακτιέται με συνεχείς αγώνες, με καθημερινούς αγώνες. Αγώνες παντού. Από τη γειτονιά μέχρι και το Κοινοβούλιο" Σκέφτομαι πόσο υποτιμητικά μιλάνε οι υπουργοί του Πασοκ για τους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήματα των πολιτών, πώς απαξιώνουν κάθε αντιδραστική πρωτοβουλία μας. Έχουν φαίνεται επιλεκτική ερμηνεία για τους αγώνες και θα εννοούν δίκαιους μόνο εκείνους που δεν αντιστρατεύονται τις δικές τους πολιτικές. Ωραίο όραμα αυτό...Πώς το εμπνεύστηκαν; Και εκεί που  έχω αρχίσει να διπλοτσεκάρω την διεύθυνση που έχω μπει και να αναρωτιέμαι αν είμαι όντως στο site του Πασοκ ή στις Πύλες του Ανεξήγητου του Κώστα Χαρδαβέλλα, έρχεται το αποκορύφωμα του παραλόγου: "Είναι η πίστη μας σε μια Ελλάδα της αυτοπεποίθησης. Αυτό σήμαινε πάντα το «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες». Σήμαινε και σημαίνει το δικαίωμα, ο Ελληνικός λαός να επιλέγει ο ίδιος τη μοίρα του, όχι το δικαίωμα να επιλέγει πάτρωνα.
Με το ΠΑΣΟΚ, ο Ελληνικός λαός απέκτησε το δικαίωμα να χαράσσει ο ίδιος την πορεία του σ' αυτό το διεθνές στερέωμα.
Μια Ελλάδα που ξέρει να διεκδικεί, και όχι απλά να συναινεί.
Που στηρίζει τα συμφέροντά της, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, αντί ν' αναζητά στηρίγματα σε πρόσκαιρους προστάτες"

Αν κάποιος θέλει να δει τα παραπάνω, ας μπει στο site, και θα διαπιστώσει και ο ίδιος πόσο εκτός πραγματικότητας είναι η κυβέρνηση της Ελλάδας. Προσπαθούν δηλαδή να μας τρελλάνουν απλά, γιατί αν δεν ήθελαν να κάνουν αυτό ακριβώς, δεν θα άφηναν τέτοιες γελοιότητες αναρτημένες στην επίσημη ιστοσελίδα τους, που είναι προσβάσιμη σε όλους μας, ανά πάσα στιγμή. Πολλοί από μας, έζησαν την εποχή διακυβέρνησης του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου και ο καθένας έχει πάνω κάτω τη γνώμη του για εκείνη την εποχή. Σίγουρα πάντως τότε τουλάχιστον υπήρχε μια αίσθηση της ντροπής και της εθνικής αξιοπρέπειας, ή αν δεν υπήρχε τουλάχιστον δεν το φωνάζαμε κιόλας... Αφού το σημερινό Πασοκ ευαγγελίστηκε τόσο πολύ την διάδοση του internet στον τομέα εξυπηρέτησης των πολιτών και έβγαλε όλα τα νομοσχέδιά του σε διαβούλευση στο διαδίκτυο, άσχετα αν αυτό όπως έχουμε καταλάβει ήταν μια επίφαση δημοκρατικότητας και το άλλοθι για τις ειλλημένες αποφάσεις που έχουμε όλοι καταπιεί, ας "κατεβάσει" τα οράματα και τις αξίες της από τον ιστό, και στα σχετικά link ας βάλει τον τίλο "sorry we are under construction"


1 σχόλια:

GeroGriniaris είπε...

Τα παραμύθια και οι μπούρδες σε αυτή τη σελίδα δεν έχουν τέλος.
Γι αυτό έχω φτιάξει ένα javascript που βγάζει με κάθε ανανέωση της σελίδας τυχαία ένα μαργαριτάρι.
Μπορείς να το δεις εδώ:
http://gerogriniaris.blogspot.com/2011/04/blog-post_19.html
και αν θέλεις μπορείς εύκολα να βάλεις και στη δική σου σελίδα

Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις