Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Χτυπάει τον Σισέ για να ακούσει ο γαϊδαρος...

Διάβασα με σχετική έκπληξη την ανακοίνωση του Κόκκαλη για τον Σισέ. Δεν καταλαβαίνω πώς ο Σωκράτης Κόκκαλης, κάθησε και έγραψε την γνωστή ανακοίνωση, με αφορμή τον Σισέ, για να μας θυμίσει τον μεγάλο ελληνικό θεσμό των Ελλήνων προέδρων ΠΑΕ. Μέχρι τώρα, ξέραμε για
 θεσμούς Ελλήνων προέδρων της δημοκρατίας, άντε και
πρωθυπουργών. Για θεσμό προέδρων ποδοσφαιρικών ομάδων, πρώτη φορά ακούω...
Στη συνείδηση του απλού πολίτη, ο πρόεδρος της ΠΑΕ, δεν είναι θεσμός. Οι πρόεδροι των ποδοσφαιρικών ομάδων, είναι επιχειρηματίες, δικηγόροι, χομπίστες, τελοσπάντων, άνθρωποι που πιθανόν να αγαπούν την μπάλα και το άθλημα, αν και αυτό αμφισβητείται...Από πού και ως πού, έγινε θεσμός της ελληνικής κοινωνίας το προεδριλίκι του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού;
Επειδή θεωρώ πολύ έξυπνο τον Σωκράτη Κόκκαλη και επειδή γενικά πάντα ήταν άνθρωπος που έλεγε λίγα, δεν μπορώ παρά να σκεφτώ πως η ανακοίνωση που εξέδωσε, είχε τελικά άλλους αποδέκτες και σε καμία περίπτωση τον παίχτη του Παναθηναϊκού. Ο Κόκκαλης, με αφορμή την διαμάχη Μαρινάκη-Σισέ και την τραγική συμπεριφορά του προέδρου του, περνάει τα μηνύματα που θέλει να ακούσουν άλλοι αποδέκτες και δηλώνει την παρουσία του στις δραματικές εξελίξεις του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όποιος παρακολουθεί την επικαιρότητα, γνωρίζει σε τι αναφερόμαστε. Η στάση του Κόκκαλη, είναι δηλωτική της δύναμης των κυκλωμάτων της ποδοσφαιρικής παράγκας και έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή σκανδάλων και αποκαλύψεων...Ας αφήσουν λοιπόν τους θεσμούς στην ησυχία τους. Πρόεδρος ΠΑΕ δεν είναι θεσμός κ. Κόκκαλη. Και αν αυτά τα μασάνε οι ανόητοι τραμπούκοι των γηπέδων τους, υπάρχει και κόσμος που καταλαβαίνει και αντιλαμβάνεται τα σημεία των καιρών...
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις