Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Ξαναρωτάω: Πόσοι είναι επιτέλους ρε παιδιά αυτοί οι "Πυρήνες της Φωτιάς";

Η αλήθεια είναι πως δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις, μάλλον είναι χίλιοι δεκατρείς...Στην αρχή, οι αστυνομικοί της αντιτρομοκρατικής, νομίζανε πως είναι 5-6 άτομα, του αναρχικού χώρου, που βάλανε κάτι γκαζάκια και μολότωφ, πιτσιρικάδες, αδιάφοροι και εύκολα αντιμετωπίσιμοι....Η αλήθεια ήταν τελείως διαφορετική. Σε διάστημα λιγότερο από εννέα μήνες, οι συλλήψεις εκτοξεύτηκαν. Στο στόχαστρο  της αστυνομίας, είναι τουλάχιστον άλλα δέκα άτομα, αλλά η πραγματικότητα είναι πως οι εκτιμήσεις τους μιλούν για ακόμη 40 με 50 μέλη.
Αυτό πια δεν είναι οργάνωση. Είναι η Λερναία Ύδρα...Δέκα πιάνουν, είκοσι ξεπετάγονται. Και καλά, εαν μιλούσαμε για ώριμους τρομοκράτες και παλιές καραβάνες του αντιεξουσιαστικού χώρου, να πω εντάξει. Δύσκολα τα πράγματα. Εδώ, ο πιο μεγάλος σε ηλικία είναι 31 ετών και οι υπόλοιποι 20-26. Πιτσιρικάδες. Επαναστατημένα νιάτα; Καθοδηγούμενοι από παλαιότερες οργανώσεις; Κανείς δεν ξέρει ακριβώς, γιατί δεν "τα λένε" κιόλας για να βγάλει και η αστυνομία μια άκρη, να ησυχάσουμε. Σήμερα πάλι, να δεις σημειολογία, συλλήψεις έγιναν στην οδό Ελλησπόντου στο Βόλο και στην οδό Ορφέως στον Χολαργό. Ο Ορφέας, στην αρχαιότητα είχε συμμετάσχει στην αργοναυτική εκστρατεία στον Ελλήσποντο με τον Ιάσονα. Μήπως να πάρουν σβάρνα όλες τις οδούς Ιάσονος στην Ελλάδα, μήπως βρουν κανέναν ακόμη; Αφού όλες οι θεωρίες οργάνωσης τρομοκρατικών οργανώσεων δείχνουν να μην εφαρμόζονται στην περίπτωση των "Πυρήνων της Φωτιάς", μήπως να το πάρουν αλλιώς; Η συνηθισμένη ιεραρχία φαίνεται να μην έχει εφαρμογή στην απίστευτη διακλάδωση μελών αυτής της ομάδας, άρα η αστυνομικοί ίσως πρέπει να σκεφτούν πιο... σημειολογικά.
Πάντως δεν μπορώ να μην σκεφτώ δύο πραγματάκια σήμερα. Αφ ενός την δύσκολη κατάσταση που περνάμε λόγω μνημονίου και την υποτιθέμενη επιτυχία του Γιώργου την Παρασκευή που δεν είχε την επιθυμητή ανταπόκριση από τους Έλληνες- και σωστά δεν την είχε- και το ότι σήμερα ξεκινά η δίκη για την υπόθεση της ζαρντινιέρας του Κύπριου φοιτητή Αυγουστίνου Δημητρίου ο οποίος είχε υποστεί  ξυλοδαρμό στις 17/11/2006, στη Θεσσαλονίκη, από αστυνομικούς. 
Διαβάζουμε στην έγκυρη wikipedia:
Αυγουστίνος Δημητρίου είναι Κύπριος πρώην φοιτητής που έπεσε θύμα αστυνομικής βίας στις 17 Νοέμβρη 2006 στη Θεσσαλονίκη, όταν ξυλοκοπήθηκε χωρίς λόγο από άντρες της αστυνομίας. Η υπόθεσή του απέκτησε αρκετή δημοσιότητα λόγω της απόδοσης του τραυματισμού του, μέσω ανακοίνωσης της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, σε αυτοτραυματισμό λόγω πτώσης, ισχυρισμός που διαψεύσθηκε από βίντεο που κατέγραψε τον ξυλοδαρμό. Οκτώ αστυνομικοί που εμπλέκονται στην υπόθεσή του κατηγορήθηκαν για τις πράξεις τους, και η δίκη αναμένoνταν να γίνει στις 4 Νοεμβρίου 2008, μετά από δύο αναβολές. Η περίπτωσή του αναφέρθηκε σε επίσημη έκθεση των ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα." Πάντα πρέπει να κάνουμε συνδιαστικές σκέψεις, για να είμαστε σίγουροι...
Σίγουρα, η υπόθεση τρομοκρατία στην Ελλάδα, είναι παλιά. Είναι και λογικό άλλωστε, όταν δεν υπήρξε ποτέ υγιές αστικό κράτος, αυτόνομο και ανεξάρτητο από ξένες παρεμβάσεις, να υπάρχει κίνημα αντίδρασης και τρομοκρατικές οργανώσεις. Αναρωτιέμαι όμως καιρό τώρα, για την σύσταση, και οργάνωση των Πυρήνων. Και αυτή είναι μια ερώτηση που δεν είναι εκ του πονηρού. Μπράβο πάντως σε όσους καταφέρνουν να εξαρθρώνουν το οργανωμένο έγκλημα, αν και νομίζω πως οι "κλέφτες" σε αυτή την περίπτωση, είναι πιο έξυπνοι από τους αστυνόμους... 


Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις