Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Η δίκη εξελισσόταν μέσα μα η δικαιοσύνη ήταν απ’ έξω

Την περασμένη Πέμπτη οι δικαστές βγήκαν στο δρόμο και διαδήλωσαν έξω από τον Άρειο Πάγο. Ήταν έξυπνο εκ μέρους των δικαστών να πραγματοποιήσουν διαδήλωση – συγκίνησε πολύ το λαό ο αγώνας τους.
Στην Ελλάδα του Μνημονίου, δεν είναι και πολλές οι επαγγελματικές ομάδες που δεν έχουν πραγματοποιήσει έστω μια διαδήλωση.

 Οι δικαστές δεν είχαν αντιδράσει καθόλου, οπότε η διαδήλωση που πραγματοποίησαν ήταν πολύ χρήσιμη, αν και –ας είμαστε ειλικρινείς-οι δικαστές διαδήλωσαν μόνο για το ξεκάρφωμα. Για τα μάτια του κόσμου - «Διαδηλώνουμε, άρα είμαστε κι εμείς αδικημένοι».
Μετά τη διαδήλωση των δικαστών, μειώνονται αισθητά πια οι επαγγελματικές ομάδες που δεν έχουν διαδηλώσει κατά της κυβερνητικής πολιτικής. Απομένει να διαδηλώσουν για τα δικαιώματά τους και οι πολιτικοί. Την περιμένω την διαδήλωση των πολιτικών – με πρώτους και καλύτερους τους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ.
Οι πολιτικοί μπορούν να διαδηλώσουν μαζί με τους μεγαλοεκδότες, τους καναλάρχες, τους μεγαλοεργολάβους και τους εφοπλιστές – έχουν πληγεί πολύ αυτά τα επαγγέλματα. Να διαδηλώσουν λοιπόν όλοι μαζί στο Σύνταγμα -μπροστά από τη Βουλή- και να έχουν γύρω τους για προστασία τους μπάτσους τους και τους μπράβους τους.
Τι ζητούν, όμως, οι δικαστές από την πολιτεία; Ζητούν να μην εντάσσονται οι νεοεισερχόμενοι στον κλάδο δικαστικοί λειτουργοί στο ΙΚΑ, γιατί αυτή η διάταξη είναι αντισυνταγματική. Μπα, τι μου λες; Αυτή η διάταξη είναι αντισυνταγματική; Και οι διατάξεις που αφορούν τους υπόλοιπους εργαζόμενους τι ήταν; Αντισυνταγματικές ήταν κι αυτές αλλά αυτές δεν σας ενόχλησαν. Να σας θυμίσω πως είστε δικαστές – δεν είστε τροχονόμοι. Το Σύνταγμα δεν ισχύει μόνο για τους δικαστές – ισχύει για όλους τους πολίτες. Κι εσείς ζητάτε να τηρηθεί το Σύνταγμα μόνο για εσάς.
Το δεύτερο αίτημα των δικαστών είναι «να σεβαστεί η πολιτεία τη Συνταγματική Επιταγή (σ.σ. νάτο πάλι το Σύνταγμα) για ισονομία και ισοκυρία των τριών Λειτουργιών του Κράτους, της Εκτελεστικής, της Νομοθετικής και της Δικαστικής». Εντάξει, δίκαιο το αίτημα των δικαστών – είναι, άλλωστε, και «Συνταγματική Επιταγή». Πώς, όμως, θα επιτευχθεί αυτή ή ισονομία; «Με την διατήρηση του ειδικού μισθολογίου και την κατοχύρωση των συντάξεων στα επίπεδα της βουλευτικής αποζημίωσης». Κύριοι δικαστές, είστε πολύ ταλιροφονιάδες – εγώ σας είχα για ανώτερους ανθρώπους.
Το τρίτο αίτημα των δικαστών από την πολιτεία είναι να καλύψει άμεσα τις κενές οργανικές θέσεις Δικαστικών Λειτουργών και Δικαστικών Υπαλλήλων – μάλλον θέλουν να χώσουν στα δικαστήρια τα παιδιά τους, τα ανίψια τους, τα εγγόνια τους και καμιά γκόμενα.
Είναι αξιοσημείωτο πως στα αιτήματα των δικαστών δεν υπάρχει ούτε ένα αίτημα που να αφορά την κατάντια της Δικαιοσύνης στη χώρα μας. Προφανώς, είναι πολύ ευχαριστημένοι από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους και την στάση που τήρησαν απέναντι στα σκάνδαλα. Ούτε που τους περνάει από το μυαλό πως -πριν χρεοκοπήσει μια χώρα- έχει ήδη χρεοκοπήσει η Δικαιοσύνη της. Και μάλιστα, ούτε ένας δικαστής δεν είχε την αξιοπρέπεια να παραιτηθεί.
Βέβαια, ίσως επίτηδες οι δικαστές δεν κάνουν καμία αναφορά στον εξευτελισμό της Δικαιοσύνης στα αιτήματά τους. Μπορεί να θέλουν να περάσουν το μήνυμα πως είναι κι αυτοί πτωχούληδες. Δεν έχουν άλλα κρυφά έσοδα οι δικαστές – από το μισθό τους ζουν…
Όταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος δήλωσε πως «μαζί τα φάγαμε», κανένας δικαστής δεν αντέδρασε – κανείς τους δεν θίχτηκε. Βέβαια, ο κ. Πάγκαλος –μπροστά στη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσε η δήλωσή του- διευκρίνισε πως το «μαζί τα φάγαμε» αφορούσε μόνο τους δημόσιους υπαλλήλους.
Ίσως, αυτός να είναι ο λόγος που οι δικαστές δεν θίχτηκαν από το «μαζί τα φάγαμε» του Πάγκαλου: Οι δικαστές δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Οι δικαστές είναι ιδιωτικοί υπάλληλοι…
(Έξυπνο ξεκάρφωμα λοιπόν η διαδήλωση των δικαστών, αλλά –επειδή τους αγαπάω- θα τους θυμίσω κάτι: «Προσοχή στο γορίλα».)

pitsirikos
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις