για χρεωκοπία και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας της Ελλάδας, αποτελούν πλέον μια πραγματικότητα, καθόλου αναπόφευκτη. Τα πράγματα ήταν από τότε πολύ απλά. Απλά, η φαντασία και η ελπίδα, πεθαίνουν τελευταίες...
Το θέμα του ντοκυμαντέρ, ήταν η πορεία της ελληνικής οικονομίας, η προοπτική αποπληρωμής του χρέους και η ευρωπαϊκή ματιά για το χρέος της Ελλάδας. Μετά την προβολή του, όποιος κατάλαβε, απλά δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ, μα ποτέ, η χώρα να επανέλθει. Εκτός απ' αυτό, η πιθανότητα να πουληθεί ελληνική γη, είναι πια η δεδομένη κατάσταση. Επιπλέον, όποιος νόμιζε πως οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα καταστοφολογούν, θα πρέπει να αλλάξει γνώμη. Ήδη, φίλοι και άγνωστοι, σκέφτονται το ενδεχόμενο να αλλάξουν χώρα, με πρώτη επιλογή τη Γερμανία. Αξίζει να το δείτε. Προβάλλεται on line στο TVXS.
Την ίδια στιγμή που στη Γερμανία η κ. Μέργκελ συντρίβεται εκλογικά και το ευρώ διολισθαίνει από τις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία, η Ελλάδα αδυνατεί να συνειδητοποιήσει την σκληρή πραγματικότητα. Αν το είχε κάνει, θα ήταν στο δρόμο. Αντιθέτως, κάθεται στον καναπέ, δεν αντιδρά, κάποιοι λένε ότι μας ψεκάζουν με χημικά και γιαυτό είμαστε χαμένοι στον κόσμο μας, χωρίς να φωνάζουμε, χωρίς να αναρωτιόμαστε για το μέλλον. Η πολιτική μοίρα που έχουμε μπροστά μας, σταματάει στο αύριο. Στο αυριανό φαγητό, στο να περάσει και αυτή η μέρα. Αυτό όμως, δεν είναι φυσιολογικό. Τα οράματα και τα όνειρα, δεν σταματάνε.
Αυτό αποδυκνείεται από την άμεση εξάντληση του I-Pad2, στην χώρα. Όπως φαίνεται, πολλοί το είχαν ονειρευτεί, διότι, μόλις κυκλοφόρησε το περασμένο Σάββατο εξαντλήθηκε σε λιγότερο από μία ώρα από όλη την χώρα. Άγνωστη παραμένει η παραλαβή της επόμενης παρτίδας. Γνωστός γνωστού μου, ήταν στημένος από τα ξημερώματα έξω από γνωστή αλυσίδα για να το πάρει, αλλά τελικά δεν το πήρε γιατί όλα τα τεμάχια ήταν προπωλημένα...
Και ίσως όλα αυτά να δείχνουν απλά το ποιοι είμαστε, αλλά δείχνουν και ότι δεν έχουμε καταλάβει τίποτα. Αν εξαιρέσω τα κινήματα πολιτών που βλέπω να φθείνουν με τον καιρό, δύο ενδεχόμενα υπάρχουν: ή θα εκραγούμε απότομα, ή θα παραμείνουμε αδρανείς. Όλα καλά και στο βάθος κήπος...
Ετικέτες
0 σχόλια: