Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Τελικά τον Πάγκαλο τον κάνω κέφι...

Αφού αντέδρασα και έγραψα ένα σωρό κατά του, ήρθε η ώρα να τα πάρω πίσω..Μου αρέσει τελικά ο Πάγκαλος. Είναι σαν χαραμάδα (λέμε τώρα) γέλιου στην καθημερινή μας μαυρίλα. Σήμερα πάλι με έκανε και γέλασα με την καρδιά μου, όταν αποκάλυψε στο Βήμα
 πως οι Συριζαίοι, εκτός από τρομοκράτες, υποκινητές και εχθροί της δημοκρατίας και του πολιτισμού, είναι και καλά δικτυωμένοι στους ακαδημαικούς κύκλους, παίρνουν υποτροφίες και επιχορηγούμενα μεταπτυχιακά, οι πανεπιστημιακοί είναι και αυτοί δικοί τους και όλοι αυτοί μαζί, φταίνε για την κατάσταση της χώρας και τις αντιδράσεις του κόσμου κατά της κυβέρνησης.
Βασικά, αφού ο κακόμοιρος ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει τόσο καλό δίκτυο επιρροής, γιατί πάντα με το ζόρι τον βάζουμε στην βουλή; Πώς γίνεται να λειτουργεί, τόσο καταλυτικά εκτός διαδικασιών και την στιγμή της κάλπης να έρχεται μόνιμα τελευταίος και καταϊδρωμένος; Αφού συνέδεσε και το Indymedia  με τον ΣΥΡΙΖΑ, τις κινητοποιήσεις πολιτών, όλα τα κινήματα διαμαρτυρίας και την τρομοκρατία των Πυρήνων της Φωτιάς, με κάνει να πιστέψω πως τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι πολύ σπουδαίος...Σε λίγο θα μας πει πως τελικά την Οκτωβριανή Επανάσταση την έκαναν ο Τσίπρας και οι σύντρόφοι του .

Ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι απλά μια πολιτική ομάδα, χωρίς ουσιαστικά ερείσματα στην κοινωνία. Κανένας δεν γουστάρει καθοδήγηση και πολύ περισσότερο ανεύθυνες πολιτικές που οδηγούν σε μοιραία αποτελέσματα. Το μεγάλο κίνημα διαμαρτηρίας των πολιτών, έχει βάση στην αντιλαϊκή πολιτική και την αντίδραση απέναντι σε παχύδερμες δηλώσεις τύπου "μαζί τα φάγαμε", που κατά καιρούς κάνει με περρισή αλλαζονεία ο Πάγκαλος. Δεν καθοδηγούμαστε από κανέναν μικροπολιτικό σκοπό και πόσο μάλλον από "αδύναμους κρίκους" όπως ο Τσίπρας. Είμαστε και πιο πολλοί και πιο ελεύθεροι από αυτούς.
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις