Σάββατο 12 Μαρτίου 2011

Ελλαδιστάν…

Όπως πάνε τα πράγματα, με την κυβέρνηση αυτή και με τις τηλεοράσεις που την καλύπτουν θα μπερδέψουμε στο τέλος και τις έννοιες. Δεν είναι δυνατόν οι απεργοί πείνας του Μεγάρου «Υπατίας» να κάνουν το σήμα της νίκης ύστερα από τις
διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση και η κυβέρνηση με τη σειρά της να μας λέει ότι τους… κατατρόπωσε. Αντίθετα, εκείνο που θα έπρεπε να μας διευκρινίσουν, τώρα που τα πράγματα «ηρέμησαν» αλλά κανείς δεν γνωρίζει τίποτε για το αύριο, είναι αν τελικά οι «διαπραγματεύσεις» γίνονταν με αποδέκτες τους μετανάστες ή τον ελληνικό λαό. Διότι με αυτά που ακούσαμε, ιδίως με τις «διευκρινίσεις» του κ. Ραγκούση, οι διαπραγματεύσεις μάλλον γίνονταν για το πώς θα σερβίρουν τη νίκη των μεταναστών ως… νίκη της κυβέρνησης. Πώς δηλαδή θα κάνουν τα πικρά γλυκά ώστε να πειστούν οι Ελληνες, που έχουν αρχίσει να δυσανασχετούν και να ψυλλιάζονται (με την παραίνεση και κάποιων ΜΜΕ ασφαλώς) πως «άλλο μετανάστευση» κι «άλλο μαζική εισβολή», ότι όλα έγιναν εντάξει. Τι εντάξει;


 ΤΑ 12 ΧΡΟΝΙΑ έγιναν 8, θα μπορούν να μπαινοβγαίνουν στη χώρα όποτε θέλουν (εκείνο περί «φιλανθρωπικών σκοπών» δεν το κατάλαβαν πολλοί, αλλά δεν πειράζει) και γενικώς έδειξε μια ιδιαίτερη φροντίδα γι’ αυτούς. Οι πολίτες αναρωτιούνται γιατί η κυβέρνηση δεν έδειξε την ανάλογη σπουδή ώστε να βγάζει τους Ελληνες στη σύνταξη σε λιγότερα χρόνια, σε αντίθεση με τους μετανάστες που τους χαρίζει τέσσερα. Τελικά, τι ήταν όλο αυτό το σκηνικό; Μια πρώτη πρόβα για μαζικές μετεγγραφές, μια δοκιμή της «ινδιοποίησης» των ελληνικών μεροκάματων και των βασικών μισθών; Διότι από τη στιγμή που με τόση ευκολία θα γίνεται όλη η δουλειά, καλά κρασιά για τα ελληνικά μεροκάματα. Η Ευρώπη βρήκε την Ινδία της εντός των ορίων της, ώστε να παράγει με φτηνό τρόπο ανταγωνιστικά προϊόντα στην αγορά της Κίνας. Η τεχνική Ζίμενς εγγυάται!... Εκείνο το κτίριο που λέγεται Κοινοβούλιο στέκει καλά στα θεμέλιά του; Ποιος είναι ο ρόλος του ακριβώς; 
                                                                                                                   Π.Τιμογιαννάκης e-typos

Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις