Σάββατο 9 Απριλίου 2011

4 μέρες χωρίς κυβερνητική προπαγάνδα...

Πάμε καλά; 4 μέρες χωρίς να παίρνουμε τη δόση μας από κυβερνητική προπαγάνδα; Πως να αντέξει ο μέσος εθισμένος τηλεθεατής, ακροατής ή αναγνώστης χωρίς μια κουβέντα για το καλό μας ΔΝΤ, γιαι τον μάρτυρα πρωθυπουργό μας που σώζει την πατρίς,
για τον υπουργό οικονομικών που δεν θα πάρει νέα μέτρα απόψε; Έστω έναν Πάγκαλο να βρίζει τον Τσίπρα και τους Δημόσιους υπάλληλους ή έναν Πρετεντέρη να βρίζει απεργούς. Κάτι βρε αδερφέ γιατί είμαστε χαρμάνηδες. Μόνο το site του ΔΝΤ μας έχει απομείνει αλλά αυτοί τα λένε κυριλέ και είναι βαρετό σαν μεθαδόνη. Δεν γίνεται άλλο! Ή να επιστρατευτούν οι άπεργοί, ή να εξαιρεθούν από την απεργία όσοι πληρώνονται άνω των πολλών χιλιάδων ευρώ τον μήνα και συνεπώς αντιλαμβάνονται την ανάγκη να κάνουν θυσίες οι υπόλοιποι.   

Παράλληλα, δίπλα στα "παραδοσιακά" τυπογραφεία, τηλεοπτικά στούντιο, κτλ, πλέον υπάρχουν οι υπολογιστές και το ίντερνετ, που δίνουν τη δυνατότητα στον οποιονδήποτε να πει την άποψη του (σοβαρή ή ασόβαρη), να αναδημοσιεύσει άλλες, κτλ.

Σε αυτή την κατάσταση λοιπόν, είναι απλά αδύνατον να επιβιώσουν όλα τα "παραδοσιακά" ΜΜΕ, που άλλωστε είναι σε μεγάλο βαθμό ζημιογόνα και κρατιούνται στη ζωή με κρατικές επιδοτήσεις προκειμένου να κάνουν την αντίστοιχη προπαγάνδα, ή με λεφτά των εφοπλιστών/εργολάβων, κτλ ιδιοκτητών τους, προκειμένου να κάνουν την αντίστοιχη προπαγάνδα.

Οπότε ναι μεν καλή και η απεργία των δημοσιογράφων, και καλά κάνουν να φωνάζουν για τις απολύσεις, για τα χαμηλά μεροκάματα [και] σε αυτό τον κλάδο, για την εργοδοτική τρομοκρατία, κτλ, κτλ, κτλ, ωστόσο θα πρέπει να δούμε παράλληλα και κάτι ακόμα: Θα πρέπει να γράψουν την αλήθεια, αν θέλουν τον κόσμο στο πλευρό τους. Γι' αυτό βέβαια και τελικά χρειάζεται να ανατραπεί συνολικότερα το σημερινό καθεστώς, διότι σήμερα είναι πολύ δύσκολο να γράψεις την αλήθεια όταν τα κυρίαρχα ΜΜΕ ελέγχονται από μια χούφτα ολιγαρχών (τελευταίο παράδειγμα είναι η απόλυση του Χατζηστεφάνου από το ΣΚΑΙ, ώστε να μείνει μόνο ο Μανδραβέλης και άλλα τέτοια "διαμάντια" στη δούλεψη του Αλαφούζου).

Ωστόσο, όσο η "γενική εικόνα" των ΜΜΕ είναι αυτή που είναι σήμερα, με ψέματα, λαμογιές, κτλ, και ο κόσμος έχει και τη λύση του ίντερνετ, που προβάλλει ως ολοένα και πιο ισχυρός ανταγωνιστής, τα "παραδοσιακά" ΜΜΕ θα παραπαίουν (και θα την πληρώνουν πρώτοι και καλύτεροι οι δημοσιογράφοι - πλην των μεγαλοδημοσιογράφων βέβαίως-βεβαίως).

Όσο για το ίντερνετ, εκεί ο αντιθέσεις είναι σε σημείο παροξυσμού πλέον, καθώς αμέτρητοι άνθρωποι γράφουν γεγονότα και απόψεις χωρίς μισθό, ζώντας όμως σε ένα σύστημα στο οποίο χρειάζεσαι λεφτά για να ζήσεις, και προσπαθεί να "χρηματοποιήσει" τα πάντα.

Δε γίνεται λοιπόν να διατηρηθεί αυτή η κατάσταση για πολύ - είτε θα πρέπει όσοι μείνουν να το κάνουν επί πληρωμή αν η κοινωνία επιλέξει τον καπιταλιστικό δρόμο της παρακμής, είτε θα πρέπει η κοινωνία να κινηθεί προς μια γενικότερη κατεύθυνση όπου όλοι θα εργάζονται "δωρεάν" όπως οι "bloggers" σε ένα καθεστώς "κοινοκτημοσύνης".

indymedia
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις