Σάββατο 2 Απριλίου 2011

Το θαύμα κράτησε μια μέρα κύριε Πρωθυπουργέ

Της Άννας Βαγενά
Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,
Χτες  το βράδυ γύρω στις 8, έφυγα όπως κάθε μέρα από το σπίτι μου, στην οδό Ακαδήμου  στο  Μεταξουργείο,
 για  να  πάω στο Θέατρο, όπου παίζω αυτόν τον καιρό, στην Πατησίων.
Βγήκα,  λοιπόν, στην Πειραιώς, για να πάρω ταξί. Εκεί, μπροστά στην πλατεία Κουμουνδούρου,  είδα  μια  κλούβα  της Αστυνομίας γεμάτη αστυνομικούς. Είπα μέσα μου: Μπράβο, πώς το πάθανε; Θυμηθήκανε τη γειτονιά μας!
Η  ευχάριστη  έκπληξή  μου όμως συνεχίστηκε σε όλη τη διαδρομή μου προς την Ομόνοια.  Ούτε  ένα “βαποράκι” με εμπόρευμα σε όλο το δρόμο. Όταν έφτασα δε στην  πλατεία,  η  έκπληξή  μου  ορυφώθηκε. Η πλατεία “πεντακάθαρη”. Ως δια μαγείας  όλοι  οι “κολασμένοι” είχαν εξαφανιστεί. Ποτέ δεν την είχα ξαναδεί έτσι.  Κοίτα,  είπα,  αποφάσισαν  επιτέλους να “δράσουν” στην Ομόνοια. Κάτι άρχισε να γίνεται. Μπράβο! Όταν θέλουν, μπορούν να είναι αποτελεσματικοί.
Όταν γύρισα, όμως το βράδυ στο σπίτι και είδα το νυχτερινό δελτίο ειδήσεων, ξαφνικά ξεκαθάρισαν όλα και η χαρά μου εξατμίστηκε.
Είδα, λοιπόν στις ειδήσεις, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι χτες το βράδυ 31/3/11, είχατε  έρθει στη γειτονιά μας και συγκεκριμένα στο “Σινέ Κεραμεικός”, όπου γινόταν  η  έναρξη  των  εργασιών  του  Πρώτου  Συνεδρίου της “Δημοκρατικής Αριστεράς”.  Γι’  αυτό  λοιπόν,  η αλλαγή τοπίου. Το “θαύμα” όμως, δυστυχώς κράτησε μόνον λίγες ώρες.
Από  σήμερα πάλι, οι γειτονιές μας, η Πειραιώς, η Ομόνοια, το Μεταξουργείο, αφημένες στην κατάντια τους.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Πριν  από  λίγους  μήνες σας είχα ζητήσει με μια επιστολή μου, να έρθετε να κατοικήσετε  κι  εσείς  και όλοι οι Βουλευτές της Α’ Αθηνών και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι στο κέντρο της  Αθήνας. Αν  αυτό  είναι  δύσκολο,  ας έρχεστε τουλάχιστον μία  φορά την εβδομάδα,  όπως  χτες στην περιοχή μας, για να παίρνουμε κι εμείς μια ανάσα.
Αυτά  ήθελα  να  σας  πω και προσπαθώ να χαμογελάσω, για να μην με πνίξει η οργή και η λύπη.
Με τιμή
Άννα Βαγενά – ηθοποιός
Κάτοικος Ακαδήμου 16, Μεταξουργείο

aixmi
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις