Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Ο Πάγκαλος και η πεθερά

Του Σταύρου Θεοδωράκη-Μου αρέσει αυτή η κυβέρνηση. Μου αρέσουν αυτοί οι υπουργοί. Είναι άνθρωποι με ελευθερία γνώμης. Την Κυριακή του Πάσχα δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» ένα άρθρο του Θεόδωρου Πάγκαλου με τίτλο «Η ενημέρωση και οι εφημερίδες στην εποχή των blogs».
«Τα ανώνυμα blogs είναι σαν να γράφεις νύχτα στους τοίχους ένα καινούργιο σύνθημα κάθε 10 λεπτά, χωρίς να σε βλέπει κανείς», αναφέρει στον πρόλογο του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Η συνέχεια όμως δεν ήταν το ίδιο γλαφυρή: «Καλλιεργείται η ρουφιανιά και καθαγιάζεται η μαύρη κουκούλα» (…) «Ο δημόσιος λόγος των  blogs  είναι ο χειρότερος βιαστής της ελληνικής γλώσσας» (…) «Σήμερα το καλύτερο δίκτυο blogs (πάντα ανώνυμο) το διαθέτουν διάφοροι εκβιαστές και οι ακροδεξιοί που δεν έχουν αποδεχθεί τα κοινοβουλευτικά πλαίσια».

Παράλληλα με την ανάγνωση του άρθρου έριχνα κλεφτές ματιές στο όνομα του αρθρογράφου. Ξανά και ξανά. Κάποια στιγμή μάλιστα σκέφθηκα  ότι μπορεί να είναι και συνωνυμία. Η εφημερίδα όμως προφανώς για να μην αφήσει περιθώριο για ανάλογες σκέψεις σημείωνε στο τέλος ότι «ο κ.Θεόδωρος Πάγκαλος είναι αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης». Ένας αντιπρόεδρος λοιπόν, που προτιμάει να τα λέει στις εφημερίδες παρά στον Καστανίδη, τον Παπουτσή, τον Ρέπα, τον Ραγκούση. Γιατί το σκηνικό της ανομίας που περιγράφει ο κ.Πάγκαλος με εκβιασμούς  και «ξέπλυμα μαύρου χρήματος που μόνο με το ποδόσφαιρο μπορεί να συγκριθεί» (έτσι επί λέξει γράφει ο Αντιπρόεδρος), από ανώνυμα blogs και «παράνομους τηλεοπτικούς σταθμούς» (επίσης δική του η έκφραση), δεν είναι θέμα δημόσιου διαλόγου… Είναι πρόβλημα που απαιτεί λύσεις. Νομικές; Αστυνομικές; Δικαστικές; Ρυθμιστικές; Ας το αποφασίσουν μεταξύ τους οι υπουργοί. Αυτή όμως είναι η διαδικασία. Η κυβέρνηση αποφασίζει, η κοινωνία κρίνει. Το αντίστροφο, οι υπουργοί να συζητούν αενάως, στις εφημερίδες, στα κανάλια, στους διαδρόμους της Βουλής, στα τηλέφωνα, στα πηγαδάκια, δεν οδηγεί πουθενά. Ή μάλλον οδηγεί στο χάος. Και αυτό, ως εμπειρότερος όλων των άλλων κυβερνητικών, θα έπρεπε να το είχε ήδη διαπιστώσει ο κ.Πάγκαλος, κοιτώντας γύρω του (αρχίζοντας δηλαδή από την … Κερατέα και καταλήγοντας στα μεγάλα και εθνικά προβλήματα, που συσσωρεύονται χωρίς να λύνονται). Εκτός κι αν ο κ.Παγκάλος το έχει θέσει το θέμα στους υφιστάμενους του (;) υπουργούς δεν έχει βρει καμία ανταπόκριση και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την παραδοσιακή μέθοδο «τα λέω στη νύφη για να τα ακούσει η πεθερά».  Να προσέξει όμως γιατί στην ίδια κατηγορία παροιμιών είναι και άλλη που λέει «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει».

protagon
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις