Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Μην πυροβολείτε την Τζούλια...

Γράφει η Χ.Οικονομοπούλου- Στην περίπτωσή της, το πιο αναμενόμενο είναι να μειδιάσει κανείς λοξά και να σηκώσει το φρύδι, αναφωνόντας ότι "η βιομηχανία πορνό στο εξωτερικό γνώριζε πάντα άνθηση, και, ας μην το κάνουμε θέμα,
 ως τώρα δεν είχαμε επισήμως ελληνίδα πορνοστάρ - να που αποκτήσαμε". Το δύσκολο, και άβολο, είναι να ασχοληθείς με την άλλη πλευρά του νομίσματος, που υπάρχει, και αν παραμερίσεις τον "χαβαλέ" με τους φίλους πάνω από τον φραπέ και τα επί του καλλιτεχνικού προϊόντος σχόλια (γιατί όλοι εμείς, αγόρια-κορίτσια είδαμε το dvd της Sirina με χάχανα και κανιβαλιστική διάθεση, και το ξέρεις) μπορεί να τη δεις και να ντραπείς, όπως όταν ακούς να τραγουδάει με κλειστά μάτια, επειδή το ζει, ακριβώς δίπλα σου κάποιος με πολύ κακή φωνή.
Και η άλλη πλευρά είναι ότι μια φρέσκια κοπελίτσα που βγήκε από έναν διαγωνισμό ομορφιάς, η, πιθανότατα, ομορφότερη εγχώρια Λολίτα που είχε περάσει από τις σελίδες των μεγάλων εκδοτών-μαστόρων του χαβαλέ, ένα πλάσμα που, μην το γελάς, ήταν αρκετό και με το παραπάνω για μεγάλη καριέρα στη διεθνή μόδα, γιατί είχε το σώμα, το ύψος και το attitude όσων πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια δεν σηκώνονταν από το κρεβάτι για λιγότερα από 10.000 δολάρια, κατέληξε να κάνει αμήχανο σεξ on camera, ομολογώντας πως "απλώς ήθελε να γίνει διάσημη". Τώρα δηλώνει ότι το μετάνιωσε και ότι ζητάει συγγνώμη από την οικογένεια και την αισθητική μας, προσφέροντας ακόμα μια αφορμή για αχαϊκά μειδιάματα: φυσικά, ήταν ενήλικη. Φυσικά, δεν έφταιγαν άλλοι, δεν την εκμεταλλεύτηκε κανείς. Δες όμως την ομορφιά ως δώρο που κατάντησε να εκπέσει, γιατί ένα κοριτσάκι ήθελε να ακούγεται το όνομά της ανάμεσα σε άλλες τοπικές, πολύ περιορισμένης εμβέλειας διασημότητες, να είναι όνομα σε ένα μικρό κουτσομπόλικο γαλατικό χωριό. Και μην ξεχνάς ότι και άλλες, παλιά, τότε και τώρα, μοιράζονταν μαζί της παρόμοιο όνειρο. Ίσως όχι τόσο hardcore, και ίσως όχι με στόχο την καταγέλαστη διασημότητα, αλλά έναν καλό γάμο και ένα κεραμίδι στα Προάστια.

iefimerida.gr

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συγγνωμη αλλα θα διαφωνησω καθετως με την προσπαθεια υπερασπισης μεσω του συγκεκριμενου κομματιου. Και σας τα λεω εγω που δεν ειδα τις ταινιες της με καθολου χαχανο αλλα με μεγαλο ενδιαφερον να δω τι προσπαθει να μας πει... Στο θεμα μας λοιπον, αν εκανε λαθη οπως λεει πρεπει να ειναι και υπολογη αυτων των λαθων. Επισης ηταν επιλογη της. Αν δεν εχει το κοριτσακι αυτο το μυαλο να δει μπροστα οτι η τσοντα ειναι τσοντα και στην Ελλαδα ακομα ειναι καταπτιστη (εστω αν την βλεπουν ολοι) και οτι θα αποκτησει τη φημη που απεκτησε τοτε συγγνωμη αλλα ειναι αξια της μοιρας της. Σαφως θα ηταν καλυτερο να προσπαθησει να παντρευτει στη χωρα που ζει..καθε κυρατσα και μαλακας θα το επικροτοθσε περισσοτερο. :)

Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις