όταν οι κάτοικοι της περιοχής, το κατέλαβαν, αρνούμενοι να δεχτούν την δημιουργία πάρκινγκ στο χώρο, σχέδιο που προωθούσε ο τότε δήμαρχος Νικήτας Κακλαμάνης. Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, οργανώθηκαν εκδηλώσεις για τα δύο χρόνια ύπαρξης του χώρου. Το πάρκο λειτουργεί μέσα από την συνέλευση των πολιτών, ο χαρακτήρας του είναι αντιεμπορευματικός,και αντιιεραρχικός. Στο πάρκο μπορείς να παίξεις, να αθληθείς, να κουβεντιάσεις. Το πάρκο Ναυαρίνου είναι η αρνητική απάντηση στην ποινικοποίηση του δημοσίου χώρου.
Είχα γράψει και παλιότερα, πως βασικό στοιχείο της νέας τάξης πραγμάτων, είναι η έννοια της ιδιοκτησίας, που ξεπερνά πλέον την ατομική περιουσία και εξαπλώνεται στους δημόσιους χώρους. Τα τελευταία χρόνια, η αστική ιδεολογία, θεωρεί ποινικό αδίκημα σχεδόν την θέα ανθρώπων που κάθονται σε πλατείες. Σκέψου την εικόνα: η γνώμη σου για κάποιον που πίνει την μπύρα του σε ένα παγκάκι, δεν είναι η καλύτερη δυνατή...Και όμως, αυτό είναι απλά μια αυταπάτη. Ο δημόσιος χώρος, οφείλει να είναι απαλλαγμένος από την κυρίαρχη ιδεολογία. Όντας κοινός, ανήκει σε όλους. Και έτσι πλησιάζει μόνο, στην αρχαία ελληνική αγορά, που ήταν τόπος ανταλλαγής ιδεών, δημοκρατίας και πολιτισμού.
Το πάρκο Ναυαρίνου, είναι εγχείρημα αυτής της φιλοσοφίας. Το απόγευμα της Κυριακής, γεμάτο από κόσμο, οικογένειες και μικρά παιδιά, με μουσική και προβολές ντοκιμαντέρ, κουκλοθέατρο και bazzar αντικειμένων, πλήρως απενοχοποιημένο από την αστική νοοτροπία της αποξένωσης των πόλεων, μου έφερε στο νου μια άλλη πόλη. Πολλοί άνθρωποι, φοβούνται αυτήν την απελευθέρωση. Την θεωρούν αντισυμβατική. Και φτιάχνουν τους άλλους αστικούς τους μύθους, για το γκέτο των Εξαρχείων και όλα αυτά που αναπαράγουν καθημερινά τα ΜΜΕ. Νομίζω πως οι μύθοι, υπάρχουν μόνο για να τους καταρρίπτουμε. Γιαυτό περάστε μια βόλτα από το πάρκο Ναυαρίνου. Αξίζει τον κόπο.
Ετικέτες
0 σχόλια: