ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ , έμαθα στο «μόνοι μας και όλοι τους», είδα το μίσος και τη ζήλια κατάματα σε κάθε έδρα. Δεν είχα λοιπόν προτίμηση. Νικητής να ήταν όποιος το θελε πιο πολύ, όποιος το κυνηγήσει περισσότερο. Σέρβιρα λοιπόν το «προϊόν» μου αδιάφορα και σαν γνήσιος ποδοσφαιράνθρωπος περίμενα.Τα επεισόδια που έλαβαν χώρα πριν από κάποιες ώρες σε περιοχές της Αθήνας (όχι τυχαίες) με είχαν προϊδεάσει..
Είδα λοιπόν και πάλι τον ταλαιπωρημένο λαό της ΑΕΚ. Όπως τον είχα δει έτσι πάλι τόσο συσπειρωμένο και δυνατό άλλες δυο φορές. Στην ίδια τοποθεσία. Μια στον αξέχαστο τελικό το 2002, στο 4-3 με υπερπαίκτες εκατέρωθεν (Τζιοβάννι, Αλεξανδρής, Καρεμπέ, Ζε Ελίας, Ζέτερμπεργκ, Τζόρτζεβιτς, Νικολαϊδης, Τσιάρτας, Γκαμάρα, Ζαγοράκης, Ίβιτς κ.α.) και πριν από δυο χρόνια στο κύπελλο του 15-14 στα πέναλτυ, όπου τον άφησε η ομάδα μου στα «κρύα του λουτρού».
Και ενδόμυχα σκέφτηκα.. «Αυτοί εδώ ήρθαν να το πάρουν με κάθε τρόπο».. Αυτός ο λαός το πήρε λοιπόν. Με βία –κατακριτέο μέχρι αηδίας- άλλα και με ψυχή και πάθος από τον κάθε απλό φίλαθλο αυτής της ιστορικής ομάδας. Που τόσα χρόνια τρώει φάπες, λοιδορούν το «άψυχο σώμα» της, κερδοσκόποι και λαμόγια. Το είχε τραβήξει και η ομάδα μου, εγώ δεν ξεχνώ τα ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ. Τα πρόλαβα. Αγωνιστικά λοιπόν, μια ΑΕΚ με επτά ελληνόπουλα, με τον Λυμπερόπουλο (να αφιερώνει βουρκωμένος τον τίτλο σε δύο καρκινοπαθή παιδάκια) πιο έτοιμο από ποτέ για ραντεβού με τη δική του ιστορία, πήρε ένα άστοχο και απαράδεκτο σφύριγμα. Άλλα από κει και πέρα, δεν υπάρχουν αγωνιστικές δικαιολογίες για τον Ατρόμητο. Και τα φαουλάκια του τα πήρε, ούτε στραγάλι δε δόθηκε στην ΑΕΚ, ούτε αποβολή ή άλλα στραβοσφυρίγματα δεν του καταλόγισαν. Δεν κατακρεουργείται έτσι μια ομάδα ρε παιδιά. Με ένα σφύριγμα.
Για όλα τα παραπάνω λοιπόν η ΑΕΚ άξιζε το κύπελλο, όσο κι αν ανήκω σε αντίπαλο στρατόπεδο, αυτό πιστεύω.Και για τα «άρθρα 44», σε αυτά και κάτι αντίστοιχα, έχουν υπαχθεί κατά καιρούς ΠΑΟΚ, Ηρακλής που κρατιούνται με ηλεκτροσόκ, ο Νέος Πανιώνιος, η Νέα Καβάλα, ο ΑΣΚ Ολυμπιακός Βόλου κτλ κτλ κτλ. Και η Χαλκηδόνα του Σπανού ανέβασε 4 κατηγορίες σε 4 χρόνια... Και ο Δώνης σαν παίκτης πρόλαβε..
Ας αφήσουμε λοιπόν τις κρίσεις.
Για ένα κράτος πραγματικό «μπουρδέλο» , που συντηρεί σωματεία , προέδρους, κάφρους, εξιλαστήρια θύματα, ατιμώρητες ποινικές πράξεις, παράνομα στοιχήματα, μαφίες και τόσα άλλα πρωτότυπα και ΜΟΝΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ( δυστυχώς το πιστεύω )..
Ας πούμε λοιπόν συγχαρητήρια στην κυπελλούχο, στον Ατρόμητο για την αξιότιμη πορεία του και ας αναλογιστούμε πως η βία γεννά βία, το μίσος γεννά μίσος.
Τα αυτονόητα και οι «συγκρίσεις» οπαδικών αποχρώσεων να λείπουν.
Καληνύχτα σε όλες (τις ψυχές εννοώ)…
pornimpala
Ετικέτες
0 σχόλια: