για να «πανηγυρίσουν» τη νίκη της ομάδας τους. Με την ευκαιρία, ξυλοκόπησαν και τους ηττημένους παίκτες - και γιατί να μην το κάνουν, άλλωστε; Η ομάδα της οποίας οι «φίλαθλοι» είχαν κάνει ακριβώς τα ίδια μερικές εβδομάδες πριν όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε αλλά κατέκτησε πανηγυρικά και το ελληνικό πρωτάθλημα.
Αυτούς τους χουλιγκάνους οπαδούς τρέφουν για χρόνια οι παράγοντες και επαγγελματίες πρόεδροι των ελληνικών ομάδων κι έχουν τον λόγο τους: εξασφαλίζουν έτσι δωρεάν έναν ιδιωτικό στρατό έτοιμο να τους υπερασπίσει ανά πάσα στιγμή. Όπως, μάλιστα, οι οπαδοί έχουν και δικαίωμα ψήφου, αποτελούν συγχρόνως και μια ασπίδα στην περίπτωση που η όποια οργανωμένη πολιτεία θα ήθελε να ελέγξει τις παρανομίες των παραγόντων ή να θέσει υπό αμφισβήτηση τις επικερδείς δοσοληψίες τους με το ελληνικό κράτος, τις οποίες έχουν εξασφαλίσει ακριβώς επειδή ασχολούνται με τον... αθλητισμό.
Αυτή η πιθανότητα αμφισβήτησης της διαπλοκής είναι φυσικά εντελώς θεωρητική στην περίπτωση του ελληνικού μπουρδέλου. Στην Ιταλία μπορεί να κυβερνάει ο Μπερλουσκόνι. αλλά όταν το 2006 η Γιουβέντους, ο πιο επιτυχημένος ιταλικός ποδοσφαιρικός σύλλογος, συνελήφθη κλέπτων οπώρας, τιμωρήθηκε με υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία και οι παράγοντες της ομάδας με ποινές φυλάκισης. Οι ψοφοδεείς πολιτικοί που κυβέρνησαν την Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες, αυτοί που από το Μακεδονικό μέχρι την οικονομία δεν τόλμησαν να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό για να τον φέρουν σήμερα στη σημερινή κατάσταση, συνέχισαν να επιβραβεύουν το σάπιο σύστημα των δωροδοκιών και της διαφθοράς και να το χρηματοδοτούν με τα χρήματα του ΟΠΑΠ και της ΕΡΤ, που πρόσφερε εκατομμύρια ετησίως για την κάλυψη των βασικά στημένων αγώνων.
Με τη σημερινή κυβέρνηση δεν έχουμε ακριβώς την ίδια ανοχή, καθώς παρουσιάζεται ένα διαφορετικό φαινόμενο: επειδή οι περισσότεροι από τους αρμόδιους περί των αθλητικών, όπως άλλωστε και ο ίδιος πρωθυπουργός, δεν έχουν περάσει ούτε έξω από γήπεδο, δεν το ‘χουν σε τίποτα να απειλούν κάθε τόσο ότι θα σταματήσουν το ελληνικό πρωτάθλημα ή θα κόψουν τη χρηματοδότηση στις ομάδες. Είναι, όμως, τόσο άσχετοι και ανίκανοι, ώστε το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και χειρότερο: συνεχίζουν να απειλούν με νέους, αυστηρότερους νόμους (στο πλαίσιο της νομοδιάρροιας από την οποία υποφέρουν γενικώς), την ώρα που η ατμόσφαιρα στους αθλητικούς χώρους χειροτερεύει συνεχώς. Μόνο από τύχη δεν έχουμε θρηνήσει ακόμη θύματα.
Ο αθλητισμός, με άλλα λόγια, και όχι μόνο το ποδόσφαιρο, ακολουθεί τη γενικότερη πορεία της χώρας: μοιάζει με μια πόρνη σε ένα τεράστιο μπουρδέλο. Η συγκομιδή μεταλλείων στους Ολυμπιακούς Αγώνες της επόμενης χρονιάς θα θυμίζει τα πέτρινα χρόνια πριν την Πατουλίδου, αλλά αυτό βέβαια είναι παρανυχίδα μπροστά στην επικείμενη κατάρρευση σύσσωμου του ροζ ιδρύματος.
Το τελευταίο έχει τελευταίως μπει σε νέα διλήμματα, καθώς άλλοι από τους κερδοσκόπους και ξένους αφέντες της χώρας τάσσονται υπέρ της αναδιάρθρωσης του χρέους και άλλοι κατά. Πρόκειται στην πραγματικότητα για ψευτοδίλημμα, γιατί το αδιέξοδο είναι πλήρες: η μεν αναδιάρθρωση, αν πάρει τη μορφή «κούρεματος» του χρέους, ισοδυναμεί με ένα είδος χρεοκοπίας (που μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη χρεοκοπία, αν καταρρεύσουν τα ελληνικά ταμεία και οι τράπεζες), αλλά και η συνέχιση της σημερινής πολιτικής οδηγεί μαθηματικά στην πλήρη διάλυση και χρεοκοπία της χώρας.
Γιατί, όπως και στα κοινά μπουρδέλα, το πρόβλημα είναι η διαχείριση της τσατσάς. Το μνημόνιο με την τρόικα είναι μια κακή συμφωνία γύρω από ένα πραγματικό πρόβλημα της χώρας: την υπερχρέωσή της. Όμως, οι ίδιοι άνθρωποι, το ίδιο πολιτικό σύστημα που την οδήγησαν μέχρι εδώ, δεν είναι σε θέση να τη βγάλουν από το τέλμα. Και δεν πρόκειται μόνο για το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ αλλά και για την Αριστερά: το Μέτωπο της Ανατροπής π.χ. του κ. Αλαβάνου, που έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή διαφωνούσε με την πολιτική του, προτείνει τώρα «Πρωτοβουλία για τη μετωπική δράση και έκφραση της Αριστεράς» από τις παρακάτω οργανώσεις: ΣΥΡΙΖΑ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ (απ’ όπου, επίσης, αποχώρησε), ΚΚΕ (είχε αποχωρήσει παλιότερα), ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΥΝ, ΑΚΟΑ, ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΝΑΡ, ΣΕΚ, ΑΡΑΝ, ΚΟΚΚΙΝΟ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ, ΡΟΖΑ, ΔΗΚΚΙ, ΑΡΑΣ, ΟΚΔΕ - Σπάρτακος, ΟΚΔΕ, Κομμουνιστική Ανανέωση, ΜΛ ΚΚΕ, ΚΚΕ ΜΛ, ΕΕΚ, ΕΚΚΕ καθώς και ΑΚ και Νέος Αγωνιστής!
Μπροστά σε τόσο σουρεαλισμό μοιάζει λογική ακόμη και η τελευταία ντρίπλα του κ. Παπακωνσταντίνου: αφού επί έναν χρόνο επέμεινε ότι το μνημόνιο και οι αριθμοί βγαίνουν, o υπουργός Οικονομικών τώρα παραδέχεται ότι θα βοηθούσαν η παράταση αποπληρωμής του χρέους και τα χαμηλότερα επιτόκια. Δεν απαντά, φυσικά, γιατί δεν διαπραγματεύθηκε όλα αυτά πριν υπογράψει το μνημόνιο, αλλά μικρή σημασία έχει: απλώς το μπουρδέλο ζητάει να παραταθεί η άδεια λειτουργίας του.
Το είδαμε στη lifo
Ετικέτες
0 σχόλια: