Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Η Ελλάδα των "κουμπάρων"

Του Θ.Μαυρίδη-Σε μία τηλεοπτική συζήτηση ο Στέφανος Μάνος αναρωτήθηκε το αυτονόητο: Και με ποιόν θα συζητήσει ένας ξένος επενδυτής για την ΔΕΗ, με τον κ. Φωτόπουλο; Ναι, κύριε Μάνο, με τον κ. Φωτόπουλο θα πρέπει να συζητήσει.
Όπως και για να επενδύσει σε μία οποιαδήποτε πόλη αυτή της χώρας θα πρέπει νωρίτερα να έχει κάνει δημόσιες σχέσεις με τον δήμαρχο και τον τοπικό έφορο. Ήταν καίρια η ερώτηση και αν η κυβέρνηση δεν απαντήσει στην πράξη, το παιγνίδι θα πρέπει να το θεωρούμε χαμένο...

Η Ελλάδα βιώνει τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια τη δικτατορία των λεγόμενων «δημοκρατών». Στο όνομα της «κοινωνικής συμμετοχής» δόθηκε το δικαίωμα της συνδιοίκησης στους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ. Στο όνομα της «κοινωνικής δικαιοσύνης» κατασπαταλήθηκαν πόροι σε επιδόματα προς την προνομιούχο τάξη των κομματικά εγκάθετων. Στο όνομα της «ισότητας» αλώθηκε ο δημόσιος τομέας από τους πράσινους, έπειτα από τους γαλάζιους και ούτω καθεξής. Στο όνομα της δημοκρατίας έχουν στηθεί παραμάγαζα σε κάθε γωνιά της χώρας. Αν δεν πληρώσεις δεν μπορείς να κάνεις τη δουλειά σου. Αν δεν πάρεις την ευλογία από τον «νονό» δεν μπορείς καν να αναπνεύσεις ελεύθερα.

Μία νέα τάξη ανθρώπων αναρριχήθηκε μετά τη μεταπολίτευση  σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας, στην πολιτική και στην οικονομία. Η νέα αυτή τάξη ανθρώπων προσπάθησε να αποκτήσει γρήγορα χρήματα και να εδραιώσει έτσι την εξουσία της. Κάπως έτσι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...

Είναι πράγματα γνωστά και τις συνέπειες τις πληρώνει τώρα το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Κανονικά θα έπρεπε να είναι η υπ΄ αριθμόν ένα προτεραιότητά τους, αλλά δεν είναι. Όχι γιατί δεν ξέρουν τι συμβαίνει, όχι γιατί δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν.  Πολύ απλά, δεν θέλουν. Δεν θέλουν να κτυπήσουν τους δικούς τους ανθρώπους, εκείνους που τους στηρίζουν στην εξουσία. Βλέπετε, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε «ο λαός στην εξουσία» εννοούσε τους δικούς του ανθρώπους στην εξουσία. Αυτή την εξουσία δεν θα την παραδώσουν εύκολα, δεν θα διαλύσουν τους μηχανισμούς που έχουν στήσει εδώ και χρόνια, δεν θα σκοτώσουν την κότα που τους κάνει τα χρυσά αυγά. Και για να μην λέμε μόνο για τον Ανδρέα Παπανδρέου και να είμαστε δίκαιοι, τα ίδια ακριβώς πράγματα έκαναν και οι άλλοι και μάλιστα τα έκαναν σαν να μοιάζουν με κακή αντιγραφή...

Θυμάστε τους «κουμπάρους». Μύτη δεν έχει ανοίξει γι΄ αυτό το σκάνδαλο. Μην μου πείτε ότι ξαφνιαστήκατε τότε, όταν έγινε γνωστή αυτή η ιστορία. Η Ελλάδα είναι γεμάτοι κουμπάρους. Έχουν πιάσει όλα τα «περάσματα» κι έχουν στήσει τα δόκανά τους, αντιγράφοντας το σύστημα «Προκρούστης».

Η τρόικα έχει μία εικόνα για την Ελλάδα κυρίως μέσα από τις συζητήσεις της με τους Έλληνες αξιωματούχους. Όταν ρώτησαν τι φταίει, τους είπαν η φοροδιαφυγή. Δίχως να θέλουμε να πούμε ότι η φοροδιαφυγή δεν είναι σημαντικό πρόβλημα, επισημαίνουμε ότι το κουβάρι ξεκινάει από κάπου αλλού. Θα τους ήταν δύσκολο να πουν αυτή την πτυχή της ιστορίας. Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής μπορεί και να περάσει μέσα από εννιά, δέκα ή περισσότερα νομοσχέδια μέσα στο χρόνο. Θα έχουν πάντα το άλλοθι ότι τουλάχιστον προσπάθησαν. Το «άλλο» απαιτεί ανθρώπους στην φυλακή και δεν είναι διατεθειμένοι να πυροβολήσουν τα δικά τους παιδιά. Να τα διορίσουν στην Βουλή; Ναι, γι΄ αυτό είναι πρώτοι και καλύτεροι. Όχι, όμως να τα στείλουν στην φυλακή.

capital
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις