Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Βellum omnium contra omnes...*

Από το 1651, που ο Τόμας Χομπς, οριοθέτησε την λειτουργία και τον ρόλο του Λεβιάθαν, η ανθρωπότητα, αυταπατήθηκε πολλές φορές, μέσα από τα κοινωνικά κινήματα και τις μεγάλες επαναστάσεις . Σήμερα, αυτό που ζούμε στην μικρή μας πόλη,
είναι το τέλος των μεταπολιτευτικών μας ψευδαισθήσεων για ισότητα, κοινωνική γαλήνη και ταξική δικαιοσύνη.

Αν υπάρχει ακόμη έστω και ένας που πιστεύει πως αυτά που συμβαίνουν στην Αθήνα, αφορούν κάποιο ιδεολογικό πόλεμο, καλύτερα θα ήταν να ξυπνήσει. Η παλιά έχθρα, αναρχικών και φασιστών, έχει λυθεί. Χρονικά, το προσδιορίζω στα τέλη της δεκαετίας του '80, αν και δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι σωστό. Οι ψευδαισθήσεις, πεθαίνουν συνήθως με την πορεία της ενηλικίωσης, οπότε, θα σας γελάσω...Πάντως, όποιος συνεχίζει ακόμη, να υποστηρίζει πως τον άτυχο Γιώργο Καντάρη, τον σκότωσε κάποια ιδεολογία, ή πως το πογκρόμ κατά των αλλοδαπών στηρίζεται σε οποιαδήποτε έντιμη εθνική τακτική της Χρυσής Αυγής, μάλλον δεν έχει κατανοήσει τα πραγματικά γεγονότα.
Πιστέυω πραγματικά, πως κανένας γνήσιος φύσει και θέσει αναρχικός δεν θα διακινδύνευε καμία ανθρώπινη ζωή, άρα εκ προοιμίου αποκλείω πως οι δολοφονικές επιθέσεις εναντίων αθώων πολιτών, είναι οργανωμένη αναρχική τακτική. Με την ίδια λογική, απορρίπτω οποιαδήποτε γνήσια εθνική και ανιδιοτελή δράση, εκ μέρους των λεγόμενων ακροδεξιών.
Καταλήγω λοιπόν στο πολύ απλό και λογικό συμπέρασμα, πως ο πόλεμος όλων εναντίων όλων που έχει ξεσπάσει στην  πόλη, δεν είναι τίποτα περισσότερο, από πόλεμος συμμοριών, εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου, ανθρώπων που ουσιαστικά χωρίζουν την πόλη σε περιφέρειες που σκοπεύουν να εκμεταλλευτούν, για τα δικά τους συμφέροντα. Για να πουλήσουν τα ναρκωτικά τους, να εκπορνεύσουν τα δικά τους κορίτσια και να πουλήσουν μπραβιλίκια στα μαγαζιά του κέντρου. Είναι ένας πόλεμος της εγχώριας μαφίας, ανακατεμένης με όλες τις άλλες μαφίες που δρουν στην Ελλάδα και που με το πρόσχημα της ιδεολογικής αντιπαράθεσης, σκοπεύουν σε δύο βασικά σημεία:
-να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα
-να δημιουργήσουν την εντύπωση πως οι ακροδεξιοί και οι αναρχικοί καταστρέφουν το κέντρο και να εξασφαλίσουν την ανοχή της κοινής γνώμης για ακόμη μεγαλύτερη κρατική καταστολή

Πρόκειται για μια καλά στημένη προπαγάνδα, που δυστυχώς παρασύρει πολλούς από μας, αποπροσανατολίζοντάς μας από την ουσία του προβλήματος, η οποία
εξακολουθεί να είναι η ανικανότητα του ελληνικού κράτους να εξασφαλίσει τα αυτονόητα για τους πολίτες, που αφήνει τις συμμορίες να δρουν ανενόχλητες, που βολεύεται από το παλιό παραμύθι των ιδεολογικών διαφορών δεξιών και αριστερών για να καλύψει τα πολιτικά σκάνδαλα και την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας.

Το στοίχημα παίζεται ακόμη. Οι εξελίξεις τρέχουν και οι εντάσεις θα κορυφωθούν. Ας σκεφτούμε καλά τις παραμέτρους. Η τηλεόραση, βαθιά νυχτωμένη από τις πραγματικές αιτίες, δεν μας βοηθά να καταλάβουμε τί συμβαίνει σήμερα στην Αθήνα. Αναπαράγει στερεοτυπικά την εξουσιαστική γλώσσα, χωρίζοντας τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς, ανάλογα με την πολιτική τους ιδεολογία, την φυλή και την καταγωγή τους. Υπάρχουν καλοί Έλληνες και κακοί Έλληνες. Καλοί αλλοδαποί και κακοί αλλοδαποί. Οι δολοφονίες που ζούμε τις τελευταίες μέρες, δεν είναι προϊόν πολιτικής ριζοσπαστικοποίησης. Είναι αποτέλεσμα και προϊόν εγκληματικών ενεργειών που απέχουν πολύ από οποιαδήποτε αναρχική ή φασιστική ιδεολογία, τουλάχιστον για τα ελληνικά πολιτικά δεδομένα.
Καλό θα ήταν να σκεφτούμε σε αυτή την κατεύθυνση τα γεγονότα που ζούμε στην Αθήνα τις τελευταίες μέρες...


*Πόλεμος όλων εναντίων όλων-από τον Λεβιάθαν του Τόμας Χομπς

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αν είναι πόλεμος μαφιών δεν ευσταθεί η θέση ότι προκαλείται από αυτούς για αποπροσανατολισμό. Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο τελικά; Ποιο απλό και με σχέση την υποβάθμιση των αξιών των κατοικιών για να ακολουθήσει η...αξιοποίηση όπως με κάποιες άλλες παλιές γειτονιές για παράδειγμα;

Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις