Τόσο ο Καραμανλής, ο Β’ ο Αργόσυρτος, όσο και οι Παπανδρέου-Σαμαράς αντιμετωπίζουν την πολιτική σαν επικοινωνιακό όργιο κι όχι σαν πολεμικό μέτωπο που αναδεικνύει τους πραγματικούς ηγέτες και πετάει στον Καιάδα τους «σακάτηδες».Η γύμνια των ηγεσιών μας ήταν φυσικό να αποκαλυφθεί σ όλο της το μεγαλείο σε μια δύσκολη συγκυρία σαν κι αυτή που βιώνουμε.
Μια πρώτη γεύση της ηγετικής ανεπάρκειας του Γ. Παπανδρέου, πήραμε με τον μεταμεσονύχτιο ανασχηματισμό. Τότε που ο υποτίθεται πανίσχυρος πρωθυπουργός μπήκε στη διαδικασία παζαριού, εκβιαζόμενος σχεδόν και ανεχόμενος τα καπρίτσια και τα πείσματα ενός εκάστου από τα δήθεν βαρύγδουπα ονόματα –τους εν δυνάμει Τσώρτσιλ- που συνωστίζονται στους διαδρόμους της Ιπποκράτους.
Πολύ πριν φτάσουμε να κατηγορήσουμε τους κακούς κουτόφραγκους και άλλους για το χάλι μας, ας αντικρύσουμε κατάματα την πραγματικότητα: Η Ελλάδα πάσχει από ένδεια ηγετών, μια νόσο εξίσου επικίνδυνη με το Χρέος και το έλλειμμα.
Το ότι ο πρωθυπουργός μας είναι fit και τρέχει με κολάν στο Μαραθώνιο η επιλέγει ως συνδαιτημόνες, για τις ανάγκες του brainstorming προφανώς, τους Χατζηνικολάου-Κωστόπουλο κάθε άλλο παρά αποκαλύπτει ηγετικά προσόντα.
Ο πρωθυπουργός είναι για να κυβερνά κι όχι να βγαίνει ωραίες φωτογραφίες.
Το ίδιο ισχύει και για τους αρχηγούς των κομμάτων. Δεν έχουμε αντιληφθεί για παράδειγμα ποιες είναι οι ηγετικές ικανότητες του Καρατζαφέρη και του Τσίπρα, πέρα από το αρρωστημένο πάθος για προβολή και τηλεοπτικούς δεκάρικους. (Ο Καρατζαφέρης πάντως παρά το εκτόπισμά του φημίζεται και για τις non stop κωλοτούμπες του)
Το ίδιο ισχύει και για το νεφελώδες πολιτικό δημιούργημα της Ντόρας , τη «Δημοκρατική Συμμαχία» με τον Μαρκογιαννάκη και τη ΝΔ-SATURN των Σαμαρά, Πάκη, Αβραμόπουλου, Στυλιανίδη με το φοβερό δίδυμο Σταικούρα-Μηταράκη στα κρουστά.Δυστυχώς για την ώρα από δαύτους περιμένουμε να βγάλουν τη χώρα από τη κρίση που της τρώει τα σωθικά.
Θα ήταν καλό για το τόπο να αντιληφθούν τουλάχιστο την σημαντικότητα της αποστολής τους και να σοβαρευθούν.
Απο τον Β.Μπόνιο
kourdistoportocali
Ετικέτες
0 σχόλια: