Κυριακή 26 Ιουνίου 2011

Γράμμα στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου...

Πολυαγαπημένε μου Γιώργο,
σου στέλνω αυτό το γράμμα γιατί αν και έχουν περάσει μόλις δέκα ήμερες από τον πρόσφατο ανασχηματισμό, δεν σου κρύβω ότι έχεις αρχίσει ήδη να μου λείπεις.Δέκα ημέρες από τότε που τη θέση σου πήρε,αυτός ο κακός...
ο Benny και η ζωή μου άλλα και η ζωή των συμπατριωτών μου πάει από το κακό στο χειρότερο.Και νέο μνημόνιο και νέοι φόροι και νέες περικοπές εισοδήματος...Σκέτη κόλαση.

Δεν σου κρύβω,πολυαγαπημένε μου, ότι κάποια στιγμή αμφέβαλα για σένα.Πίστευα πως ήσουνα ένας κακός υπουργός οικονομικών.Μόλις τώρα όμως κατάλαβα πως είναι καλύτερα να έχεις έναν κακό υπουργό παρά έναν υπουργό επικίνδυνο,λαϊκιστή και κυρίως τυφλωμένο από υπέρμετρη φιλοδοξία...Πόσο λάθος έκανα!Δεν λέω,μπορεί και συ να μας ζόρισες,να μας ταλαιπώρησες, αλλά εσύ ήσουν άλλο.Είχες τον τρόπο σου και κυρίως είχες αυτή την καλοσύνη και τη γλυκύτητα στο βλέμμα σου.(όχι σαν τον άλλο τον κακό)

Δεν πειράζει ας έχει...Ευτυχώς για μένα που ο μακαρίτης ο θείος Απόστολος μου άφησε εκείνο το μικρο αυθαίρετο στη Λούτσα οπότε μοιραία οι δρόμοι μας θα συναντηθούν και πάλι.Άντε,γιατί σε πεθύμησα βρε χαζό!Σε φιλώ...

Μπάμπης (ξέρεις)

ΥΓ.Σου αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι Killing me softly (Πόσο γλυκά με σκοτώνεις). Όχι σαν τον άλλον τον κακό...


Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις