Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Γέροι και παιδιά...

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Έθνος», την περασμένη Τετάρτη, ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν έτοιμος να δηλώσει την παραίτησή του –είχε δώσει μάλιστα οδηγίες για τη σύνταξη επίσημης ανακοίνωσης στον Γιώργο Πεταλωτή- και τον απέτρεψε ο αδερφός του, Νίκος Παπανδρέου.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, ο Νίκος Παπανδρέου είπε στον αδελφό του «Γιώργο, κανένας από τους Παπανδρέου δεν έχει παραιτηθεί. Οι πρωθυπουργοί δεν παραιτούνται». Εγώ νομίζω πως θα του είπε επίσης «καλά, τη μάνα μας δεν την σκέφτεσαι;».

Δεν αποκλείεται, μάλιστα, ο Νίκος να σκέφτηκε πως είναι υποχρέωσή του -σύμφωνα με το πρωτόκολλο- να αντικαταστήσει αυτός τον μεγάλο του αδελφό στο θρόνο. «Γιώργο, κανένας από τους Παπανδρέου δεν έχει παραιτηθεί». Το έχουνε παράδοση στο σόι τους να μην παραιτούνται – είναι κάτι σαν τον Καντάφι δηλαδή. Βέβαια, ο Ανδρέας Παπανδρέου παραιτήθηκε μερικούς μήνες πριν τα τινάξει – μόλις είδαν πως τα είχε εντελώς χαμένα και δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τη Λιάνη από τον Κατσιφάρα , του βάλανε εκεί ένα χαρτί μπροστά του, του είπανε πως είναι για την Εφορία, του χώσανε κι ένα στυλό στο χέρι, και αυτός το υπέγραψε.

Φυσικά, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αρρωστήσει. Είχε πολλά πάθη ο άνθρωπος και τα πλήρωσε με άσχημο τρόπο στο τέλος. Ο Γιώργος Παπανδρέου –με την υγιεινή ζωή που κάνει- θα ζήσει 150 χρόνια. Δεν μπορείς να περιμένεις πως θα τα τινάξει τους επόμενους έξι μήνες – αυτός θα ξεπεράσει και τον Μητσοτάκη.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου απέκτησε το προσωνύμιο «Γέρος της Δημοκρατίας». Μάλλον, επειδή γέρασε και δημοκρατία η χώρα δεν έζησε. Βέβαια, όλη η Αριστερά –και δικαίως- τον αποκαλούσε «παπατζή». Οπωσδήποτε, δεν μπορεί να μείνει κάποιος στην ελληνική ιστορία ως «παπατζής» -αν και αυτό θα ήταν το σωστό-, οπότε τον αποκαλούμε «Γέρο της Δημοκρατίας».

Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν είχε κάποιο προσωνύμιο. Όλοι τον έλεγαν με το μικρό του, Ανδρέα, αν και υποθέτω πως οι φίλοι του θα τον αποκαλούσαν μεταξύ τους «γαμίκουλα».

Τον Γιώργο Παπανδρέου τον φωνάζουν όλοι Γιωργάκη. Βλέπουμε πως υπάρχει μια φθίνουσα πορεία στον τρόπο που αποκαλεί ο ελληνικός λαός τους Παπανδρέου. Από το βαρύγδουπο «Γέρος της Δημοκρατίας» περάσαμε στο σκέτο «Ανδρέας» και καταλήξαμε στο υποκοριστικό «Γιωργάκης». Όπως πάει το πράγμα, αν υπάρξει και στο μέλλον πρωθυπουργός από την οικογένεια Παπανδρέου, είναι πολύ πιθανό να τον αποκαλούν όλοι «μαλακιστήρι».

Προσπαθώ να σκεφτώ με ποιο όνομα θα μείνει στη μνήμη του ελληνικού λαού ο Γιώργος Παπανδρέου. Αφού ο παππούς του ήταν ο «Γέρος της Δημοκρατίας», ο Γιώργος θα έπρεπε κανονικά να είναι το «Παιδί της Δημοκρατίας» ή «Παιντί της Δημοκρατίας». Βέβαια, για τον Γιώργο Παπανδρέου μάλλον θα επικρατήσει το προσωνύμιο «Ηλίθιος της Χρεοκοπίας».

pitsirikos
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις