Η ανακοίνωση λοιπόν έχει ως εξής και αξίζει πραγματικά να την διαβάσετε.
"Μιά αίτηση αδείας πρός το Υπουργείο Δικαιοσύνης για μια επίσκεψη ανθρωπιάς στον πολιτικό κρατούμενο Στρατηγό Κ. Νικ. Ντερτιλή ήταν αρκετή για να αναδειχθή η υποκρισία του κοινωνικού συστήματος της εποχής μας.Κατονομάζω ιδιαιτέρως υποκρισία ενός αξιωματούχου της Κυβερνητικής Μηχανής, μερικών δημοσιογράφων καί μερικών Μ.Μ.Ε., που εστράφησαν εναντίον μου με περισσή μανία! Σε μια περίπτωση μάλιστα δεν εδίστασαν να με χαρακτηρίσουν καί «βασανιστή»!!!!
Ποιό άραγε είναι το αδίκημά μου; Ετόλμησα να θαυμάσω τον ηρωϊσμό ενός αξιωματικού -πολιτικού κρατουμένου στον Κορυδαλλό-, όπως αναδύεται από μια Δήλωσή του, η οποία είδε το φώς της δημοσιότητος. Αρνείται να προδώσει τις Αρχές του και τίς ιδέες του και προτιμάει να τερματίσει τήν επίγεια ζωή του μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου έχει συμπληρώσει ήδη τριάντα επτά (37) χρόνια περιορισμού.
Εθαύμασα λοιπόν τη Δήλωσή του καί εζήτησα να τον επισκεφθώ στον τόπο της οδύνης του.
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ! ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΕΩΣ ΤΟΥ! Εθαύμασα, επαναλαμβάνω, τον ηρωϊσμό που περιέχει αυτή η από 16ης Απριλίου 2011 Δήλωσή του και εζήτησα ΜΟΝΟ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ να του σφίγξω το χέρι!
Ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης κ. Γ. Πεταλωτής χωρίς ίχνος ντροπής διέστρεψε το περιεχόμενο της αιτήσεώς μου και προέβη σε δηλώσεις διά του Τύπου! Ετσι εκ του μηδενός δημιουργήθηκε ένας σάλος! Επί ημέρες τώρα τα μέσα ενημερώσεως ασχολούνται μαζί μου, με υβρίζουν και με αδικούν.
Χωρίς να πτοούμαι το παράπαν από όλα αυτά τα απαράδεκτα για μια Δημοκρατία φαινόμενα, αποτόλμησα να πραγματοποιήσω τήν επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό σήμερα Τετάρτη 17 Αυγούστου, γράφοντας στα παληά μου υποδήματα τίς λυσσαλέες αντιδράσεις των!
Πηγαίνω σήμερα στον Κυρυδαλλό όχι μόνο για να επισκεφθώ τον Στρατηγό Ντερτιλή, αλλά και για να δώσω μια γροθιά στο κατεστημένο, δηλ. στους φασιστο-χουντο-ψευδο-δημοκράτες της εποχής μας και στο νοθευμένο Δημοκρατικό πολίτευμα των ημερών μας.
Ώστε η επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό δεν αποτελεί μια ανθρωπιστική μόνο πράξη, αλλά και μια γροθιά στην ψευδεπίγραφη Δημοκρατία της εποχής μας.
Τα περισσότερα θα τα εννοήσετε μέσα από τις γραμμές της επιστολής μου πρός τόν κ. Πεταλωτή, η οποία παρατίθεται στο τέλος!
Αφορμής δοθείσης, θά ήθελα να ξεκαθαρίσω μερικά πράγματα.
1) Το καθήκον, πού έχω ως χριστιανός και μάλιστα ως Επίσκοπος τοῦ Χριστού, νά εφαρμόζω πιστά τις εντολές του Κυρίου μας, δεν το διαπραγματεύομαι με κανέναν! Κατά τήν ημέρα της Κρίσεως ο Κριτής μας θα μας είπει:
«Ήμουνα στη φυλακή και δεν ήλθετε πρός με!» Δεν θα μπορέσω τότε να δικαιολογηθώ, λέγοντας: «Κύριε, μόνο τους πολιτικούς κρατουμένους δεν έπισκέφθηκα στη φυλακή τους, και τούτο διότι θα αντιδρούσε το φασιστικό κατεστημένο της εποχής μου!». Όλοι είμαστε παιδιά του Θεού!
2) Στην Δημοκρατία ΟΥΔΕΙΣ διώκεται για τα φρονήματά του! Μπορώ να έχω τις ιδέες μου και τις απόψεις μου! Εφ' όσον ΔΕΝ ενεργώ επί ζημία του Κοινωνικού Συνόλου, ουδείς έχει το δικαίωμα να με ενοχλεί! Ναι, το φρόνημα ΔΕΝ ΔΙΩΚΕΤΑΙ!
Είναι λοιπόν ένα είδος ΦΑΣΙΣΜΟΥ όλη αυτή η επιθετικότης μερικών ΜΜΕ και μερικών Δημοσιογράφων εναντίον μου! Τον χορό βέβαια άνοιξε ο Υφυπουργός κ. Πεταλωτής, ο οποίος ἐτσι εξετέθη ανεπανόρθωτα!
Δικαίωμα να έχουμε γνώμη πάνω στα καθημερινώς δρώμενα δεν έχουν μόνον εκείνοι, αλλά και κάθε Έλληνας πολίτης.
3) Ένα ακόμη είδος Φασισμού είναι το να επιλέγεις μερικές λέξεις από ένα κείμενο καί να τις χρωματίζεις όπως εσύ θέλεις, μόνο και μόνο για να πλήξεις κάποιον, πολύ δε περισσότερο ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο που εκτελεί το καθήκον του.
4) Είναι τουλάχιστον αντιδεοντολικό, όταν ένας Υπουργός δημοσιοποιεί -χωρίς τήν συγκατάθεση του αποστολέως του- ένα υπηρεσιακό έγγραφο και το σχολιάζει δημοσίως με σκοπό να αντλήσει ένα «ευτελές» πολιτικό όφελος!
5) Όποια και αν είναι τα εγκλήματα ενός καταδίκου, έπειτα από ένα χρονικό διάστημα, τόν αποφυλακίζουν! Πόσοι κατάδικοι σε δίς και τρίς ισόβια δεσμά κυκλοφορούν ελεύθεροι σήμερα, διότι τούς απονεμήθηκε χάρις; Οι ποινές σκοπόν έχουν τόν σωφρονισμό και όχι βέβαια την εξόντωση ενός ενόχου!
6) Και τώρα ας έλθουμε στην ίδια τη Δήλωση. Μια Δήλωση, τήν οποία εθεώρησα "γενναία" και η οποία δημοσιεύθηκε σε επαρχιακή εφημερίδα. Εθεώρησα γενναία τη Δήλωση αυτή καθ εαυτήν ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΠΡΟΤΕΡΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ, στην οποία και αναφέρθηκα. Δικαίωμά μου ήταν και είναι! Έγραφε λοιπόν ο Στρατηγός: Μιά καί μόνη περίπτωση υπάρχει για να εξέλθω από τήν φυλακή. Η Ελληνική Πολιτεία οφείλει «να αἰτήση συγγνώμην από εμέ διά τό διαπραχθέν υπό ταύτης δικαστικόν έγκλημα κατ΄εμού».
7) Η τοποθέτησή του αυτή δεν με εξέπληξε! Διότι καί ο μηνυτής τῶν Πρωταιτίων τῆς 21ης 'Απριλίου 1967 ποινικολόγος Δικηγόρος κ. Ἀλέξ. Λυκουρέζος στήν από 4ης Ιανουαρίου 1987 Δήλωσή του, η οποία δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα «Ακρόπολις» παραδέχθηκε τά εξῆς:
«...η εθνικά σκόπιμη εκείνη καταδίκη θεμελιώθηκε στην διαστρεβλωτική ερμηνεία της ιστορικής και πολιτικής πραγματικότητος...... Η παράταση του εγκλεισμού προσκρούει στο αίσθημα του δικαίου.... Η καταδικαστική απόφαση... δεν αντέχει στην κριτική.Το σκεπτικό της είναι διάτρητο......Θέλω να πιστεύω πως και σήμερα κάνω το χρέος μου ζητώντας την αποφυλάκιση εκείνων που από την πρώτη στιγμή υπήρξαν και παραμένουν πολιτικοί μου αντίπαλοι"
Δεν ήταν στις προθέσεις μου να ασχοληθώ με το ζήτημα αυτό, δηλ. με την ουσία του ζητήματος. Ας όψεται ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης κ. Γ. Πεταλωτής, με τις άκριτες καίΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με εξερέθισε!
Πρέπει να μάθει να σέβεται! Τα αξιώματα ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ! Όταν μάλιστα ο κατέχων ένα αξίωμα δεν έχει τήν ανάλογη αξία, τότε ευτελίζεται τόσο ο αξιωματούχος, όσο και το αξίωμά του! Έχετε αντίρρηση;
Σας λέγω λοιπόν, ότι ακόμη και οι ξένοι μας επήραν χαμπάρι! «ΤΑ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙΑ που μας κυβερνούν», έγραψε η Γαλλική Le Monde στίς 13 Ιουλίου ε.έ.!!!!! Αφιερώνω τον τίτλο αυτό στον απρόσεκτο κ. Πεταλωτή!
Και με την ευκαιρία τον παρακαλώ, ως αρμόδιο Υφυπουργό της Δικαιοσύνης, να δώσει μια απάντηση στα όσα παραπάνω λέγει ο Δικηγόρος κ. Λυκουρέζος.
Γροθιά, λοιπόν, στη γροθιά! Επειδή μερικές φορές αυτό απαιτεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια! Γροθιά στην υποκρισία! Γροθιά και στον κ. Πεταλωτή! Τόσο με την επίσκεψή μου στον Κορυδαλλό, όσο και με το κείμενό μου αυτό θέλω να δώσω μια γροθιά στο στομάχι του σύγχρονου φασιστο-χουντικο-ψευδο-δημοκρατικού κατεστημένου, που το απαρτίζουν και το εκφράζουν τα αρχηγικά πολιτικά κόμματα, τα συγκροτήματα της τηλεοράσεως, τα μεγαλοεκδοτικά συγκροτήματα, το κεφάλαιο, ο αρρωστημένος -πολιτικοποιημένος- συνδικαλισμός κ.ά. Το Δημοκρατικό Πολίτευμα σἠμερα το συναντάμε στα χαρτιά καί όχι στην πράξη!
Σήμερα εορτάζω την επέτειο της εις Αρχιερέα χειροτονίας μου (17.08.1976) Πέρασαν τριάντα πέντε (35) χρόνια μιας ταπεινής αρχιερατικής διακονίας πρός δόξαν του Θεού και ωφέλειαν των ανθρώπων και μιάς απροσκύνητης πορείας! Στην πορεία μου ως Επίσκοπος ουδέποτε έλαβα υπ όψιν τα πολιτικά φρονήματα όσων με επλησίασαν και εζήτησαν την αρωγή μου.
Μάχομαι τις ιδέες, αλλά αγαπώ τόν άνθρωπο! Είμαι οικουμενικός, διότι ανήκω στο Χριστό! Δεν είμαι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε πράσινος, ούτε γαλάζιος, ούτε κόκκινος, ούτε...ούτε.... ούτε! Είμαι απλώς ένας χριστιανός και άρα ελεύθερος άνθρωπος και ελεύθερο πνεύμα!
Καλάβρυτα, 17 Αυγούστου 2011
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Σημ. Εξ ανάγκης ξαναπήρα στα χέρια μου πρός στιγμήν το καρυοφύλλι! Επανέρχομαι σύντομα στο πετραχείλι.
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΣΤΟΝ ΠΕΤΑΛΩΤΗ:
Αξιότιμον Κύριον
κ. Γ. Πεταλωτήν
Υφυπουργόν Δικαιοσύνης
Μεσογείων, 96
105 57 ΑΘΗΝΑΣ
Κύριε Υπουργέ,
Μετά προσοχής ανέγνωσα τις δηλώσεις σας στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 10ης τρ. και σπεύδω να σας εκφράσω την αγανάκτησίν μου.
«Διαβάζοντας το έγγραφο του κ. Αμβρόσιου, με το οποίο εξυμνούσε επί μακρόν τον κρατούμενο Ντερτιλή, αδυνατούσα να το πιστέψω» είπετε επί λέξει.
Αλλά τι έγραψα εις το επίμαχον έγγραφόν μου, το οποίον δεν ηδυνήθητε να πιστεύσετε; «Άνθρωποι, οι οποίοι έχουν Αρχές και ΔΕΝ τις θυσιάζουν, έναντι οιουδήποτε τιμήματος, αποτελούν πρότυπα ζωής! Ακόμη και τότε που οι Αρχές των δεν γίνονται αποδεκτές από την πλειονότητα ενός Λαού! Δεν είναι δυνατόν οι διάφοροι «κουκουλοφόροι» να κινούνται, να καταστρέφουν κατά βούλησιν και να παραμένουν ατιμώρητοι, ενώ κάποιοι γενναίοι Άνδρες -το αν είναι Στρατηγοί η Στρατιώτες είναι όλως επουσιώδες- να ευρίσκωνται εις την φυλακήν!»
• Δυοίν θάτερον: Ή ο γράφων παρεφρόνησεν ή υμείς, ο αναγνώσας τα παραπάνω! Σας εκφράζω λοιπόν την αγανάκτησίν μου και τον αποτροπιασμόν μου δια δύο τινα:
• Πρώτον, διότι εδώσατε στην δημοσιότητα ένα υπηρεσιακό έγγραφό μου, χωρίς να με ενημερώσετε, μόνο και μόνο για να με εκθέσετε και
• Δεύτερον, διότι το εσχολιάσατε με περισσήν κακότητα.
Αυτήν την «Χούντα», της ιδικής σας εκδόσεως, την απεχθάνομαι!
Αυτήν την «Χούντα», η οποία διαγράφει τον Βουλευτή της από το Κόμμα, μόνον και μόνο επειδή ετόλμησε να έχη μια προσωπική του γνώμη, την αποστρέφομαι!
Αυτήν την «Χούντα», η οποία παρακάμπτει την Βουλή και υπογράφει το ΜΝΗΜΟΝΙΟ με την υπογραφή ενός, την αντιμάχομαι!
Αυτήν την «Χούντα», η οποία παίρνει δύο Δικαστές του Σ.Τ.Ε., (Δικαστές του ακυρωτικού Δικαστηρίου που απέρριψαν την κατά του Μνημονίου προσφυγή, για να υπηρετήσουν τα Κυβερνητικά Σχέδια) και τους διορίζει Συμβούλους του Κυβερνητικού Μηχανισμού, την μισώ!
Ναι, την σημερινή πολιτική κατάσταση, η οποία κυβερνά απολυταρχικά, έχει όμως κοινοβουλευτικό μανδύα, δεν την αποθαυμάζω!
Επιστεγάζω το παρόν με μερικά λόγια από την χθεσινή «ΕΣΤΙΑ»:
«....τα προ και τα μετά πολιτικά γεγονότα του 1974 επέτρεψαν στην ακραία αριστερά να απολαύσει μία «δόξα» που ουδέποτε είχε γνωρίσει στο παρελθόν και η οποία της προσπόρισε και πολιτικά οφέλη και ισχύ αντιστρόφως ανάλογη προς το κομματικό της μέγεθος. Κατέλαβαν θέσεις-κλειδιά στον κρατικό μηχανισμό, ενώ συγχρόνως έθεσαν υπό διωγμό κάθε συντηρητικό στοιχείο που ήταν εμπόδιο στον φρενήρη καλπασμό της προς την υπονόμευση του Κράτους», γράφει ο κ. Β. Κοραχάης στο κύριο άρθρο.
Αρνούμαι εξ ίσου να αποδεχθώ μία «Χούντα» η οποία προέρχεται είτε από τα δεξιά, είτε από τα αριστερά! Θαυμάζω όμως τους ανθρώπους, δεξιούς η αριστερούς, μαύρους η λευκούς, οι οποίοι προτιμούν να θυσιάσουν την ζωήν των και όχι τις ιδέες των!
Ταύτα προς σωφρονισμόν και ...επιμόρφωσιν υμών, κύριε αξιωματούχε της κοινοβουλευτικής ...... «Δημοκρατίας» των ημερών μας.
Επί δε τούτοις διατελώ μετά τιμής
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Λοιπόν, ο τύπος είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ. Ρε μεγάλε, αφού είσαι τόσο ανθρωπιστής, τόσο μαχητής των αδικημένων, των ανθρώπων που υπερασπίζονται τα πιστεύω τους ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων όπως λες ο ίδιος, γιατί δεν επισκέφτηκες ποτέ κανέναν άλλο πολιτικό κρατούμενο, κανέναν κομμουνιστή, κανέναν αντιρρησία ή κανέναν τρομοκράτη; Και αυτοί για τις ιδέες πήγαν μέσα...Τον Γιωτόπουλο γιατί δεν πήγες να τον δεις; Άμα σου έπεφτε λίγος, να πήγαινες στον Μαντέλα, τόσα χρόνια έφαγε στη φυλακή...
Ετικέτες
3 σχόλια:
"...γιατί δεν επισκέφτηκες ποτέ κανέναν άλλο πολιτικό κρατούμενο, κανέναν κομμουνιστή, κανέναν αντιρρησία ή κανέναν τρομοκράτη; Και αυτοί για τις ιδέες πήγαν μέσα...Τον Γιωτόπουλο γιατί δεν πήγες να τον δεις;"
==================
Δηλαδή ρέ φίλε, γιά τίς ιδέες τους βρίσκονται αυτοί οί παραπάνω στίς φυλακές, ή γιατί έρριχναν εν ψυχρώ βόμβες καί σκότωναν αθώους ανθρώπους όχι εν καιρώ πολέμου καί αναταραχής ( πού τότε γίνονται καί παρατράγουδα), αλλά εν καιρώ ειρήνης καί δημοκρατίας θέλοντας μάλιστα να τούς λένε σήμερα καί πολιτικούς κρατούμενους;
Ποιά ομοιότητα έχει το ένα με τό άλλο;
Πολιτικός κρατούμενος λέγεται κάποιος πού μπήκε στίς φυλακές σάν ιδεολόγος, μόνο καί μόνο γιά τίς ιδέες του καί δεν τίς αρνείται προτιμώντας την φυλακή, κι΄ όχι ο κάθε αναρχικός πού πετάει μολότωφ καίγοντας καί σκοτώνοντας τόν κόσμο..
Ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος απέδειξε ότι δεν φοβάται τά διεφθαρμένα ΜΜΕ καί κάτι Πρετεντέρηδες καί Σωμερίτες δημοσιογράφους πού τούς τρέμουν οί άλλοι...
Μόνο καί μόνο γι΄ αυτή την λεβεντιά του τον παραδέχομαι έστω καί εάν , σάν παλαιός κουμουνιστής πού είμαι, δεν συμφωνώ σε άλλα σημεία μαζί του !
Μάρκος
το ακραίο παράδειγμα του Γιωτόπουλου, αναφέρεται ακριβώς επειδή, όσο υποκρισία είναι να λέμε τον Ντερτιλή ιδεολόγο, άλλο τόσο είναι να λέμε και τον Γιωτόπουλο. Θα προτιμούσα ο Αμβρόσιος να έλεγε στα ίσα ότι αναπολεί την χούντα, από το να πλέκει εγκώμια πατριωτισμού σε ανθρώπους που διακατέχονται από ακραίες πολιτικές εμμονές. Το θέμα στο άρθρο δεν είναι ούτε ο Ντερτιλής, ούτε οι τρομοκράτες και φυσικά ούτε ο Μαντέλα. Δες το αλλιώς.
Πάντως ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος θα πρέπει να διάβαζε κι αυτός την περίοδο της χούντας. Δεν εξηγείται αλλιώς τόση... ανθρωπιά!
Όσο για το φίλο που μιλάει για ιδέες, το περίστροφο και οι σφαίρες που έριξε ο Ντερτιλής εναντίον άοπλων ανθρώπων δεν ήταν ιδέες. Όπως σας συμφέρει τα λέτε ορισμένοι νοσταλγοί των τανκς...