Τώρα, ξεκινάει η γλωσσολογία. Σύμφωνα με την αγγλική γλώσσα, "a lament or lamentation is a song, poem, or piece of music expressing grief, regret, or mourning." Μεταφορικά, η έκφραση χρησιμοποιείται για να δηλώσει τον πόνο, την θλίψη και την κακή ψυχολογία γενικά του ομιλούντος. Και πραγματικά είναι απορίας άξιο, γιατί ο κ. Μπαμπινιώτης χαρακτηρίζεται θλιμμένος όταν μιλά για την πολιτικοποίηση των Ελλήνων φοιτητών.
Στο ίδιο τηλεγράφημα, ο καθηγητής, αποδίδει την τάση αυτή, στην έντονη περίοδο της χούντας, που κατά κάποιο τρόπο ηρωποίησε το φοιτητικό κίνημα. Συγκεκριμένα, το τηλεγράφημα αναφέρει: ...a holdover from the days of the military dictatorship in Greece. This excessive politicization has caused serious disruptions in university operations.Και εδώ διακρίνουμε μια απολογητική διάθεση, μια δικαιολόγηση, που είναι μάλλον περιττή και ανούσια, την στιγμή μάλιστα που το πανεπιστήμιο, από την φύση του αποτελεί χώρο ζυμώσεων, διακίνησης ιδεών, ελευθερίας και ριζοσπαστισμού.
Η ίδρυση των πρώτων πανεπιστημίων στην Ευρώπη, τον 13ο αιώνα, συνδέθηκε άρρηκτα με την άνθιση των πόλεων, την βαθύτερη πολιτική πράξη των νεότερων χρόνων, που καθόρισε νέα μοντέλα εξουσίας. Πέρα από την κληρονομικότητα, τον πλούτο και την διαδοχή, το πανεπιστήμιο δημιουργεί έναν νέο τύπο πολίτη, τον διανοούμενο, τον αστό, αυτόν που θα ξεφύγει από τον ρόλο του χειρώνακτα. Και αυτό αν μη τι άλλο είναι μια πολιτική πράξη, που προκύπτει και από τη φύση του πανεπιστημίου.
Γιατί θα πρέπει ο κ Μπαμπινιώτης να απολογείται για κάτι τόσο φυσικό και αυτονόητο, δεν καταλαβαίνω. Μήπως φοιτητές δεν ήταν οι ηγέτες στο Μάη του 1968 που οδήγησε 10.000.000 Γάλλους εργαζόμενους σε γενική απεργία; Ένα κίνημα που άλλαξε ριζικά όχι μόνο τη Γαλλία, αλλά την Αμερική και όλη την Ευρώπη. Κατήργησε τον συντηρητισμό και έθεσε τις βάσεις για πιο φιλελεύθερες κοινωνίες σε όλο τον κόσμο.
Όμως ο καθηγητής, είναι θλιμμένος από την πολιτικοποίηση των Ελλήνων φοιτητών. Θεωρεί πως παρεμποδίζουν τους έχοντες καλή πρόθεση σπουδαστές να πετύχουν την υψηλή εκπαίδευση...Ένας σπουδαίος επιστήμονας, που το 1998, ήρθε αντιμέτωπος κυριολεκτικά με τη μισή Ελλάδα, όταν στο Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας που επιμελήθηκε, στο λήμμα"Βούλγαρος" έδινε τον ορισμό:
-αυτός που γεννήθηκε στη Βουλγαρία ή κατάγεται από εκεί,
-(κατχρ. υβρισ.) ο οπαδός ή παίκτης ομάδας της Θεσσαλονίκης (κυρίως του ΠΑΟΚ)
Ο άνθρωπος που-πολύ σωστά- αντιλήφθηκε την γλώσσα ως ζωντανό οργανισμό που εξελίσσεται, και
αυτό αποτελεί φύσει επαναστατική λειτουργία, παρά όλες τις αντιδράσεις των ανεγκέφαλων τότε, απορεί που οι νέοι στα 18, στα 20 και τα 22, επαναστατούν και έχουν έντονη πολιτική συνείδηση. Λυπάμαι που θα απογοητεύσω των αγαπητό καθηγητή, αλλά αυτή η συμπεριφορά δεν προκύπτει από την επταετία της χούντας. Είναι απλά στη φύση των νέων.
Με το τηλεγράφημα που είδε το φως της δημοσιότητας σήμερα, από τα παιδιά του thepressproject, φοβάμαι πως ο κ. Μπαμπινιώτης απογοήτευσε πολλούς. Κυρίως όμως τους ίδιους τους φοιτητές του και αυτό θα είναι και το πιο επώδυνο...
Ετικέτες
1 σχόλια:
Καλά τα λέει ο Μπαμπινιώτης. Λες και δεν ξέρουμε τι λαμόγια είναι στις νεολαίες, τι συναλλαγές έχουν με τους καθηγητές, τι χάος δημιουργούν στις σχολές κλείνοντάς τες για ψύλλου πήδημα και τι φράγκα κονομάνε από τις εκδρομές και τα πάρτι που διοργανώνουν. Κι όλα αυτά περιμένοντας πότε θα τριανταρίσουν για να γίνουν κι αυτοί πολιτικοί στη βουλή ή σε κάποιο δήμο ή να μπουν σε κάποια μκο να τα κονομάνε.