witnessfree.blogspot.com

Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι. Αυτή την γεμάτη ένταση ζωή, την κακή φάση που θα έλεγαν πολλοί, την χαμένη προσπάθεια που ακούγεται τριγύρω, πρέπει να την συνθέσει κανείς σε εύλογες απορίες.

Δεν έχει να κάνει τίποτα αυτό το Πάσχα, πολύ πιθανόν, δεν είχε να κάνει και κανένα άλλο Πάσχα που πέρασε, αλλά αυτός ο καιρός που δεν λέει να φτιάξει, βοηθάει τώρα, γιατί δεν έχω ετοιμότητα για το έξω. Άρα μπορεί να υπάρχει κανάς θεός, που να το σκέφτηκε, για να μη με ταλαιπωρήσει με ωραίες ηλιόλουστες μερούλες που θα με έκαναν να αναρωτιέμαι για πιο σημαντικά από το πιτσιρίκι των Κράμερ. Εξαντλώ τον ωραίο βασιλικό μου χρόνο σε ανούσιες ερωταπαντήσεις που θέτω σε μένα, τις απαντάω εγώ και μετά χάνομαι στην μουσική μιας συναυλίας που΄τύχαμε και πραγματικά το πιστεύω ότι τύχαμε, δεν εξηγώ πια αλλιώς την αδυναμία , την τόση ευκολία και την αποφυγή. Υπήρχε κάποτε ένα τραγούδι που ένιωσα για σένα, αλλά τώρα δεν ακούγεται πια, δεν έχει καμιά ουσία.

Πλάνη. Η μεγαλύτερη πλάνη είναι η αναβολή. Στο μεσοδιάστημα της αστοζωής και αστροζωής μου, υπήρξαν λαμπρά κενά, με δρόμους που κάλυπταν αθλητές από την Αφρική, την κάλυπταν τα βράδυα που είδα πολύ τηλεόραση σκεπτόμενη και υποκρίθηκα τον ύπνο, γιατί είμαι διπλός άνθρωπος, παγωμένος, χωρίς περιστροφές.

Μετά τον γιο των Κράμερ, η επόμενη ερώτηση θα μπορούσε να αφορά την ουσία των ερώτων που δεν ήταν αλλά δεν θα το παλέψω. Θα φτιάξει ο γαμώκαιρος, θα πάω διακοπές. Θα ασχοληθώ με άλλα, πιο απλά. Ο γιος των Κράμερ, το πάσχα που εύχομαι να περάσει και οι λευκές καταιγίδες, θα φύγουν γρήγορα. Στο μέλλον θα βλέπω μόνο όνειρα.