Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Η απίστευτη ομηρία της Κερατέας

Για ακόμη μια φορά, χθες το βράδυ, οι κάτοικοι της Κερατέας βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις αστυνομικές δυνάμεις, σε άλλη μια οδομαχία στην οδό Λαυρίου. Πάνε μήνες τώρα, που η περιοχή ζει σε ένταση και σημειώνονται καθημερινά ταραχές με αφορμή την άρνηση των κατοίκων για την δημιουργία ΧΥΤΑ στην πόλη τους. Δεν γνωρίζω τις λεπτομέρειες τουυ σημαντικού προβλήματος, ξέρω πάντως πως η λύση του ΧΥΤΑ είναι αφ 'ενός, απαρχαιωμένη, η Κερατέα έχει αρχαία που κανείς δεν εγγυάται την προστασία τους και τρίτον και σημαντικότερο, είναι το λιγότερο τριτοκοσμικό να στήνονται αντάρτικα και οδομαχίες εδώ και τόσο καιρό, καταστάσεις που σίγουρα θα οδηγήσουν και σε άλλα τραγικότερα περιστατικά. Ζούμε μήνες τώρα, μια βεντέτα ματ-κοινωνίας που δεν μπορώ να καταλάβω τι εξυπηρετεί. Η ένταση δεν πρόκειται να κοπάσει όσο η "οικολογική" μας κυβέρνηση δεν απομακρύνει τις αστυνομικές δυνάμεις από την περιοχή και όσο δεν λύνεται πολιτικά το ζήτημα. Δεν ξέρω αν είναι αρμοδιότητα του υπουργείου εσωτερικών ή του περιβάλλοντος, πάντως αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, υπάρχει μια εξεγερμένη κοινότητα, που η κυβέρνηση εντέχνως αφήνει να "σέρνεται" στην αναρχία, υπάρχει ένα φοβερό αντάρτικο πόλης σε αυτή τη μικρή κοινότητα, που πολύ φοβάμαι πως όσο δεν δίνεται πολιτική λύση, θα οδηγήσει σε τραγωδία. Και τότε πάλι θα λέμε για κακούς μπάτσους και κακόμοιρους πολίτες. Και για ατυχή περιστατατικά. Δεν βλέπω καμία οικολογική ευαισθησία από την κ. Μπιρμπίλη, κυρίως όμως δεν βλέπω καμία κοινωνική ευαισθησία για τις φοβερές νύχτες μαχών που ζούνε οι άνθρωποι στην Κερατέα. Οι οποίοι νομίζω πως είναι και πολύ αξιοπρεπείς και πολύ πιο ενημερωμένοι από τους κυβερνόντες. Δεν μου αρέσουν τα δήθεν μηνύματα συμπαράστασης και τα πολλά λόγια. Νομίζω απλά ότι αυτή η άτυπη ομηρία των κατοίκων πρέπει να τελειώσει. Αλλιώς θα θρηνήσουμε θύματα και τότε μπορεί η επανάσταση κ. Παπανδρέου να ξεκινήσει από την οδό Λαυρίου...
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις