και να πάψει το κράτος της πατρωνίας. Να μην εφαρμοστούν τα μέτρα που θέλει να επιβάλλει η Τρόικα. Ένα καλύτερο μέλλον για όλους μας. Κατά πόσο όμως είναι εφικτή αυτή η επιθυμία;
Οι άλλες χώρες και κατ’επέκταση τα μέσα ενημέρωσής τους, μας βλέπουν σαν χαμένη υπόθεση. Οι Αμερικανοί προβλέπουν επιστροφή στην δραχμή, ενώ μεγάλου κύρους οικονομικοί αναλυτές μιλούν για ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας που συνεπάγεται με πάγωμα οποιασδήποτε οικονομικής συναλλαγής εντός και εκτός Ελλάδας. Οι μισθοί και οι συντάξεις είναι τεράστιο πρόβλημα για τους πολίτες, όμως για τον αλλοδαπό επενδυτή είναι νούμερα που πρέπει να του αποφέρουν κέρδος και όταν η επένδυσή του δεν αποφέρει κέρδος, την αφήνει. Το αν θα αλλάξει η κυβέρνηση και ανέλθει στην εξουσία νέα, ακόμα και οικουμενική κυβέρνηση με τη συμμετοχή όλων των κομμάτων, δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα.
Η χώρα χρωστάει χρήματα που δεν έχει και ούτε πρόκειται ποτέ να αποκτήσει, καμία κυβέρνηση και κανένα αγανακτισμένο πλήθος δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Η αντίδραση είναι σωστή, η αγανάκτιση όλων δικαιολογημένη, δυστυχώς όμως δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Η χώρα έχει πάρει τον δρόμο χωρίς επιστροφή και κανένας απο εμάς δεν μπορεί να κάνει κάτι.
Νιώθει κανείς οτι με την αντίδραση και την γενική διαμαρτυρία κάνει το σωστό για την χώρα του και όντος υπο άλλες συνθήκες θα ήταν αξιοθαύμαστο τόσοι πολίτες να είναι ενωμένοι και να παλεύουν για το μέλλον. Κρίμα που η αντίδραση έγινε με πολλά χρόνια καθυστέρηση και ήδη όσα προσπαθούν να σωθούν είναι προ πολλού χαμένα.
Ετικέτες
1 σχόλια:
ΣΥΜΦΩΝΩ
Αλέξανδρος Σούπ