Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Η μεγάλη έξοδος...

Του Τζανέτου Γιαννάτου-Πάνω απο είκοσι χιλιάδες Έλληνες έχουν φύγει το τελευταίο εξάμηνο απο τη χώρα με σκοπό την μετεγκατάσταση και την εργασία σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Και γιατί όχι; Είναι τραγικό να προσφέρει ένας λαός εργατικό δυναμικό και η χώρα του να μην το χρειάζεται και επιπρόσθετα να δημιουργεί περισσότερους άνεργους κάθε μέρα.
Αφού λοιπόν η χώρα μας, μας απογοητεύει κάθε μέρα και περισσότερο γιατί λοιπόν κάποιος να παλέψει να μείνει και να εργαστεί σε αυτήν; Γιατί να μεγαλώσεις την οικογένειά σου σε έναν τόπο που σου προσφέρει μόνο λύπη και απόγνωση; Γιατί να αυξάνεται η φορολογία και να μειώνονται οι μισθοί τη στιγμή που ο απλός εργαζόμενος δεν έχει φταίξει σε τίποτα; Ας παρέχει την εργασία του λοιπόν κάπου που θα αναγνωρίζεται, κάπου που θα έχει ασφάλιση για αυτόν και την οικογένειά του και κάπου που το σύστημα υγείας λειτουργεί και υφίσταται.

Δεν είναι σκοπός του αρθρογράφου να εξιδανικεύσει τις άλλες χώρες, όμως είναι γεγονός οτι χώρες του εξωτερικού έχουν καλύτερες συνθήκες απο την Ελλάδα την συγκεκριμένη περίοδο. Εθελοτυφλούμε αν νομίζουμε οτι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Τίποτα δεν θα αλλάξει και αν ακόμα αλλάξει, πάλι μετά απο λίγο κάποιοι άλλοι θα εισπράτουν ανενόχλητοι τα χρήματα του δημοσίου. Είναι φαύλος κύκλος το ελληνικό πολιτικό σύστημα και δεν θα αλλάξει ποτέ. Το κράτος της πατρονίας και του ρουσφετιού δεν εξαλείφεται έτσι απλά.

Το άσχημο και αναπόφευκτο σε αυτό το κύμα φυγής είναι οτι οι μετανάστες δεν θα ξαναγυρίσουν, διότι δεν φεύγουν απο μια εξαθλειωμένη χώρα που είναι αδύνατο να κρατηθεί στα πόδια της, όπως μετά τον εμφύλιο. Οι τωρινοί μετανάστες έχουν απέχθεια και απάθεια για την χώρα και το κράτος που ενώ ευημερούσε, κατασπαράχθηκε απο κερδοσκόπους πολιτικούς και επιχειρηματίες και στο τέλος τους ζήτησε να πληρώσουν και να θυσιαστούν για να ανακάμψει!

Τι άδικο και ανήκουστο η ανικανότητα των λίγων να καταδικάζει τους πολλούς σε φυγή απο τον τόπο τους. Τι φοβερό οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι να μην έχουν καμία επαφή με τους αντιπροσωπευόμενους. Τι κοινότυπο της χώρας μας να λατρεύονται πολιτικές οικογένεις επειδή ο πατριάρχης ήταν ‘άξιος’ πολιτικός. Πόσο πιο χαμηλά πρέπει να πέσουμε για να αφυπνιστούμε απο τον λήθαργο;  
 

1 σχόλια:

rewiewer είπε...

kai egw apo tous metanastes eimai , ntroph stous politikous!

Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις