Τον συνέλαβαν ένα πρωί του Ιουνίου στο σπίτι του, στο Μπραχάμι, έπειτα από έναν μήνα παρακολούθησης. Ενας νεαρός 19 ετών. Με μακριά κατσαρά μαλλιά και μια φαρδιά γαλάζια μπλούζα. Επειτα από τέσσερις μέρες στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, σε ένα κελί που μοιράστηκε με τρεις κατηγορούμενους για διακίνηση ναρκωτικών, έμεινε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους. Οι Αρχές εξετάζουν στα εργαστήριά τους τρεις σκληρούς δίσκους και δύο φορητούς υπολογιστές που βρήκαν στο δωμάτιό του και ο 19χρονος για πρώτη φορά μιλάει για τη ζωή του.
Απόγευμα Τρίτης. Εχουμε δώσει ραντεβού στο εμπορικό κέντρο Athens Metro Mall στον Αγιο Δημήτριο. Σπάνια το επισκέπτεται. Μόνο για καμιά ταινία. Δεν συνηθίζει να κάθεται στις πλαστικές καρέκλες των καφετεριών εκεί όπου οι κουβέντες των διπλανών συναγωνίζονται σε ένταση την αμερικανική ποπ των ηχείων. Αντί της ελληνικής συνήθειας του φραπέ προτιμά να καβαλάει τη μηχανή του σε κάποιο βουνό. Εκρινε όμως ότι έπρεπε να συναντηθούμε εδώ, μιας και το εμπορικό κέντρο βρίσκεται κοντά στο σπίτι του. Δεν θα ήμασταν μόνοι. Για τις σχεδόν δύο ώρες της κουβέντας μας στο ίδιο τραπέζι θα βρισκόταν και η δικηγόρος του.
Φτάνει με ένα κράνος μηχανής στο χέρι. Η ταχύτητα, θα μάθω αργότερα από τον ίδιο, είναι το πάθος του. Μόνο που ύστερα από δύο πτώσεις κυκλοφορεί περισσότερο στην πόλη με ένα Seat Cordoba του 2003 παρά με το αγαπημένο του δίτροχο. Κάθεται στα αριστερά μου. Παραγγέλνει διπλό ελληνικό και ακουμπά ένα πακέτο στριφτά Camel στο τραπέζι. Φοράει μαύρη μπλούζα που έχει ξεθωριάσει από τις πολλές πλύσεις, λευκή βερμούδα και αθλητικά παπούτσια. Ο λόγος του ζωηρός, με καθαρή άρθρωση. Στην αφήγησή του συχνά οι λέξεις μοιάζει να τρέχουν. Κάθε τόσο όμως σταματά για να ρωτήσει αν γνωρίζω κάποια από τις έννοιες που αναφέρει. Δεν υποτιμά τον συνομιλητή του με τις παύσεις του. Ισως τσεκάρει αν τον παρακολουθεί ενώ κλείνει αρκετές φράσεις με ένα αιφνιδιαστικό γέλιο που σε αναγκάζει να χαμογελάσεις μαζί του. «Αλέξανδρος Π. Ετσι να με γράψεις» λέει. Ζητά να μη δημοσιοποιηθεί το επώνυμό του και να μη βγει φωτογραφία. «Μου φαίνεται παράλογο που έχουν ασχοληθεί τόσα άτομα με την πάρτη μου. Λες και έχω κάνει κάτι ιδιαίτερο» αναφέρει.
Για το χάκινγκ δεν θέλει να μιλήσει. Η δικογραφία που έχει σχηματιστεί εις βάρος του μέχρι στιγμής δεν περιλαμβάνει τις κυβερνοεπιθέσεις σε κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, ενώ αναμένεται συμπληρωματική δικογραφία από τις ελληνικές Αρχές. «Δεν ασχολούμαι με το χάκινγκ. Μου είναι αδιάφορο. Δεν είμαι ούτε χάκερ ούτε κράκερ. Με παρουσίασαν σαν διάνοια γιατί αυτό πουλάει. Μακάρι να το πίστευα και εγώ ο ίδιος για τον εαυτό μου» λέει. Χαρακτηρίζει «φαντασιώσεις» ότι συνάντησε κλιμάκιο του FBI και γελά με την είδηση που διάβασε ότι ήθελε να τον γνωρίσει ο Γιώργος Παπανδρέου. «Θα ερχόταν να μιλήσει ο Πρωθυπουργός με έναν άνθρωπο που μπορεί να είναι και εγκληματίας; Πώς θα γινόταν αυτό; Γιατί έτσι όπως με είχαν παρουσιάσει ήταν σαν να είμαι εγκληματίας».
ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Ο Αλέξανδρος μεγάλωσε στο Μπραχάμι με τη μητέρα του. Εχασε τον πατέρα του σε μικρή ηλικία. Μετά τη σύλληψή του από την Αστυνομία τον περασμένο Ιούνιο είχε γραφτεί ότι είναι 18 ετών και πως είχε παρατήσει το σχολείο. Ο Αλέξανδρος όμως λέει ότι έχει κλείσει τα 19. Εμεινε μια χρονιά στην ίδια τάξη από απουσίες εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας και συμμετείχε φέτος στις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Δεν πρόλαβε να δώσει το ειδικό μάθημα επειδή συνελήφθη, δεν πήρε μέρος στις ενδοσχολικές εξετάσεις που ακολουθούσαν και εμεινε μετεξεταστέος για τον Σεπτέμβρη.
Στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, σύμφωνα με την Αστυνομία, ο Αλέξανδρος είχε ζητήσει να του φέρουν έναν υπολογιστή. Από την έλλειψη «τα χέρια του έτρεμαν», είχε δηλώσει τότε στα «ΝΕΑ» αστυνομικός του Τμήματος Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Ο Αλέξανδρος λέει ότι δεν υπέβαλε ποτέ αυτό το αίτημα. «Οταν κάθομαι στον υπολογιστή σκέφτομαι ότι κάποτε θα γίνω 30 και μπορεί να έχω περάσει τρία χρόνια της ζωής μου μπροστά σε μία οθόνη. Δεν είναι καθόλου ελκυστική σε μένα η ιδέα. Από ένα σημείο και μετά χάνεις τη ζωή σου». Σήμερα χρησιμοποιεί τον παλιό επιτραπέζιο υπολογιστή του.
Ακόμα και αν δεν το ζήτησε στο κρατητήριο, το Ιντερνετ τον βοήθησε να βρει συνήγορο υπεράσπισης. Την πρώτη του μέρα στη ΓΑΔΑ κάλεσε τον κολλητό του και του είπε να ψάξει για δικηγόρο. Αυτός έβαλε στο Google τις λέξεις «ηλεκτρονικό έγκλημα + δικηγόρος» και στις πρώτες αναζητήσεις προέκυψε το γραφείο Τσιότσικας και Συνεργάτες. Από εκεί τον ανέλαβε η Ελένη Μουστάκη.
Συνέντευξη στον Γιάννη Παπαδόπουλο (στα ΝΕΑ σαββατοκύριακο)
Ετικέτες
0 σχόλια: