Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Πολιτικοί και Ψέματα...

Γράφει ο Τζανέτος Γιαννάτος-Δύο λέξεις συνώνυμες και δυστυχώς απόλυτα ταυτιζόμενες. Μετά από τόσους μήνες μέτρων για περικοπές, μαχαίρια στο «κόκκαλο» της διαφθοράς και διάφορα άλλα αγγέλματα και αερολογίες, η χρεοκοπία πλησιάζει και δεν απομακρύνεται. Την έξοδο από την κρίση ίσως να μην τη δούμε ποτέ.
Αναλυτές και οικονομολόγοι συμφωνούν ότι το χρέος βαθαίνει και η αποπληρωμή του είναι ένα ανέκδοτο που λέγεται μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών. Η μόνη λύση που έχουν αυτοί που μας δάνειζαν όλα αυτά τα χρόνια είναι η υποτίμηση του εγχώριου νομίσματος και επειδή το ευρώ δεν υποτιμάται θα περάσουμε στη δραχμή. Έτσι ξεκινάει ένας νέος κύκλος για την οικονομία της χώρας. Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα γιατί απλούστατα θα έχουν καταρρεύσει τα πάντα. Δημόσιοι υπάλληλοι θα πληρώνονται όσα και οι συνάδελφοί τους τα χρόνια του εμφυλίου και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα πρέπει να τα βγάλουν πέρα μόνοι τους όπως πάντα.

Όπως είπε ένας νέος όταν ρωτήθηκε για τη γνώμη του για τους πολιτικούς: «Δεν θα μας σώσουν. Αυτός που θα μας σώσει θα είναι αυτός που σιχάθηκε το πολιτικό σύστημα και θα το δημιουργήσει από την αρχή.» Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι ο Έλληνας δίνει την ψήφο του πάντα στον λάθος άνθρωπο και γι’αυτό είναι δύσκολο να υπάρξει σωτηρία.

Το φοιτητικό κίνημα έχει διαφθαρεί από τις προσωπικές φιλοδοξίες των μελών του και έτσι ούτε από εκεί περιμένουμε τίποτα. Οι πολιτικοί είχαν τον τρόπο να ελέγχουν τους ψηφοφόρους τους, είτε με υποσχέσεις, είτε με έργα, όμως τώρα που δεν μπορούν να σώσουν ούτε τους εαυτούς τους ποιος θα τους ακολουθήσει;

Έπονται δύσκολες εποχές και δεν είμαστε έτοιμοι. Νομίζουμε ότι τα χειρότερα πέρασαν και ότι όλα θα φτιάξουν. Λάθος. Αν δεν αλλάξουν νοοτροπίες και συνήθειες χρόνων μέσα στο μυαλό μας δεν θα υπάρξει ευμάρεια. Αν ακόμα μπορούν τα συνδικάτα να εκβιάζουν και να χειραγωγούν τότε δεν είμαστε ούτε στα μισά του δρόμου. Αλλαγή εκ των έσω πρώτα και μετά στη χώρα.
Δες και αυτό...

Βιομηχανικό παιδί...

Βιομηχανικό παιδί...
Νομίζω είμαι βιομηχανικό παιδί εγκλωβισμένο σε κήπους με ξεριζωμένους λωτούς, αγριολεμονιές και τριαντάφυλλα που αρνούνται να μεγαλώσουν. Υπάρχουν τέτοια, τριαντάφυλλα νάνοι.

Nueva Cosmo

Nueva Cosmo
Δεν είχες αλλάξει. Είχες απλά πάει σε άλλο τόπο. Σαν να αγνοούσες γύρω σου το ρουν της πόλης, τη φασαρία, εσύ ο πάντα άνθρωπος της εξοχής, που δεν την άντεχες καν, ούτε για μια ζωή, ούτε για μια στιγμή. Και κάπνιζες

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)

Για τον Φ.Κάφκα (1883-1924)
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην κανονικότητα και το παράλογο του κόσμου, πολύ λεπτή και άκρως επικίνδυνη, να την δεις, να την κατανοήσεις και τελικά να την περάσεις χωρίς να σε καταπιεί στο χάος της.

Μικρή ιστορία Κυριακής

Μικρή ιστορία Κυριακής
Τα πιο ωραία μπαρ του κόσμου, είναι αυτά που δεν πήγα ακόμη. Δεν ξέρω πόση νεότητα πρέπει να ξοδευτεί ακόμη σε ωραίες, ξύλινες, στοργικές μπάρες, με λευκά ποτά και μαύρες μπύρες από την Ιρλανδία,

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...

Βγες μ΄ένα κορίτσι που δεν διαβάζει...
Βγες ραντεβού με ένα κορίτσι που δεν διαβάζει. Ανακάλυψε την στη μελαγχολική ζοφερότητα ενός μπαρ του συρμού, ή στο καπνισμένο, ιδρωμένο και αλκοολούχο χώρο ενός club

"Μην προσπαθείς"

"Μην προσπαθείς"
Ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, πέθανε στις 9 Μαρτίου του 1994 από Λευχαιμία στην Αμερική, μια χώρα που ποτέ δεν αγάπησε, γιατί και αυτή ποτέ δεν τον αγάπησε.

Ο γιος των Κράμερ

Ο γιος των Κράμερ
Οι απορίες μου εξαντλούνται σε χαζά ερωτήματα, πχ. τι απέγινε το πιτσιρίκι που έπαιζε στο Κράμερ εναντίον Κράμερ, γιατί ήταν όμορφο και με κάνει να αναρωτιέμαι.

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)

Karl Marx (μικρή αναφορά για μια επέτειο)
Η διαλεκτική του Χέγκελ, που τόσο τον γοήτευσε στα νεανικά του χρόνια, στάθηκε η αφορμή για την ιστορικά διαρκώς αναθεωρήσιμη φιλοσοφία του, αυτός ο οποίος πρώτος απέρριψε

Το καλύτερο app που βρήκα

Το καλύτερο app που βρήκα
Το καλύτερο μακράν I-phone app, που έχω ανακαλύψει είναι το Urban Dictionary γιατί εκτός από το ότι είναι πολύ αστείο και με μοναδικούς ορισμούς, μαθαίνεις απίστευτη slag

What Art Would You Like To See Before You Die?

What Art Would You Like To See Before You Die?
Μπορεί η τελευταία επιθυμία να είναι και η σημαντικότερη στην ζωή ενός ανθρώπου, αν και προσωπικά πιστεύω ότι η επιθυμία που εκπληρώνεται πριν το τέλος, είναι η λιγότερο ικανή να προσφέρει ευτυχία.

Casablanca...

Casablanca...
Έβαλα ταινία. Καζαμπλάνκα. Μυθική με ατελείωτους σακατεμένους έρωτες. Θα την κοίταζα αλλά χθες, ήταν μια μεγάλη νύχτα που άκουσα πολλά πουλιά. Κάποτε ξύπναγα χαράματα
Από το Blogger.

Δημοφιλείς αναρτήσεις