με το σχετικά μικρό πληθυσμό της, δίνουν στη Λιβύη ένα από τα υψηλότερα κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Αφρική, υπάρχει ωστόσο ιδιαίτερα έντονη ανισοκατανομή στον πληθυσμό."
Απόσπασμα από το συνοπτικό σημείωμα του υπουργείου Εξωτερικών για τις οικονομικές σχέσεις Ελλάδας-Λιβύης
Ενώ ακόμα το μέτωπο της Λιβύης σπαράσσεται από τις μάχες της εξέγερσης, το πραγματικό "φαγοπότι" των αστικών τάξεων που έχουν επενδύσει στην Λιβύη ετοιμάζεται, όχι μόνο για τις νέες επενδύσεις που θα "ανθίσουν" πάνω στο πτώμα της ανοικοδόμησης αλλά και για τις ήδη υπάρχουσες που κινδυνεύουν να μην "αποδώσουν" λόγω των εξεγέρσεων.
Αυτό γιατί από την μια τα "φέσια" της Λιβύης μεγαλώνουν, μόνο στις ελληνικές εταιρίες το ποσό ανέρχεται στα 716,2 εκατομμύρια δολάρια, ενώ μόνο στον ΟΤΕ το ποσό είναι 2,2 εκατομμύρια ευρώ.
Άλλο ένα στοιχείο ενίσχυσης του παραπάνω είναι η απώλεια 4 δις από την Ρωσικές επενδύσεις λόγω αναταραχής. Όλος όμως αυτός ο πακτωλός στοιχείων και οικονομικών μεγεθών δεν είναι προς τέρψης μια λογιστικής ανάλυσης αλλά τουναντίον προσπαθεί να αναδείξει πως το πρόσωπο της "ανθρωπιάς" ή της "επιβολής της δημοκρατίας" φοριέται για να καλύψει το ζοφερό πρόσωπο του κανίβαλου καπιταλισμού που μυρίζεται "φρέσκο κρέας."
Αυτό πρέπει να είναι και το κριτήριο εξήγησης των διαφορετικών στάσεων όχι μόνο χωρών αλλά και συνολικά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του ΟΗΕ.
Ακόμα και οι στάσεις μέσα στην ΕΕ διαφέρουν (βλ. Στάση Ιταλίας σε σύγκριση με την στάση της Μεγάλης Βρετανίας) γιατί το καθεστώς Καντάφι έχει διαφορετική σημασία.
Η Ιταλία για παράδειγμα αποτελεί τον πλέον στρατηγικό σύμμαχο της Λιβύης στην Ευρώπη λόγω των τεράστιων επενδυτικών δεσμών των δύο χωρών που ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2008, με τον Μπερλουσκόνι να υπόσχεται 5 δις δολάρια για 25 χρόνια.
Από την άλλη, η Ελλάδα έχει και αυτή τεράστια επενδυτικά συμφέροντα στην Λιβύη όπως αναφέρει και το σημείωμα του Υπ. Εξ. "Η Λιβύη αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς και οικονομικούς εταίρους της Ελλάδας μεταξ των αραβικών χωρών και των χωρών της Βόρειας Αφρικής.
To 2008 η Λιβύη ήλθε 2η, με βάση την αξία του διμερούς εμπορίου με την Ελλάδα, μεταξύ των χωρών Β. Αφρικής / Μ. Ανατολής και Κόλπου". Για αυτό και η στρατιωτική βοήθεια αλλά και όποιες άλλες διευκολύνσεις.
Από την άλλη η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει τόσο μεγάλο βάρος επενδύσεων στην Λιβύη που την φέρνει να λέει μέσω του στόματος του υπουργού Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ πως πρέπει να εξοπλίσει του εξεγερμένους, ενώ ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον να μιλάει για την αποπομπή του καθεστώτος Καντάφι και την "ειρηνική" μετάβαση.
Σε αυτές τις συνθήκες ο Καντάφι απαντάει με ανοιχτή πρόσκληση σε Κίνα, Ρωσία και Ινδία για επενδύσεις στα πετρέλαια της Λιβύης με ευνοϊκότερους όρους. Από την μία μπορεί η Ρωσία να ακύρωσε την συμφωνία 3,8 δις δολαρίων για αγορά αντιαεροπορικών πυραύλων και μαχητικών αεροσκαφών και να πάγωσε την αγορά όπλων προς την Λιβύη, από την άλλη όμως ακόμα διερωτάται για την δυνατότητα επιβολής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Το άνοιγμα προς Ρωσία και Κίνα δεν είναι καθόλου τυχαίο όχι μόνο οικονομικών μεγεθών αλλά και λόγω της θέσης τους στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, που τους δίνει το δικαίωμα βέτο.
Τέλος οι ΗΠΑ φαίνονται να ξορκίζουν την ιδέα της επέμβασης και να κατευθύνονται στην λύση της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, για να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους αλλά ταυτόχρονα να είναι έτοιμοι για την οποιαδήποτε ανατροπή, ειδικά τώρα που το ζήτημα παραπέμπεται στους G8.
Διαφαίνεται πιο γλαφυρά ένα σκληρό παζάρι των παγκοσμίων αστικών τάξεων την ώρα που οι δυνάμεις του καθεστώτος του Καντάφι σφάζουν την ηρωικά εξεγερμένη εργατική τάξη της Λιβύης και την τοποθετούν ανάμεσα είτε στα πυρά του Κανταφικού στρατού είτε στην γκιλοτίνα του ναυτικού αποκλεισμού που δεν επιτρέπει σε κανέναν να διαφύγει από την Λιβύη, πραγματικό μακελειό.
Η υπόθεση θυμίζει σε πολλά σημεία την ίδια την Γιουγκοσλαβία που με την αγαστή βοήθεια των παγκόσμιων αστικών τάξεων που είτε σκάρωναν πολεμικές επιχειρήσεις, είτε τόνωναν τις ντόπιες εθνικιστικές μερίδες των αστικών τάξεων κατάφεραν να διαμελίσουν με όρους ζεστού χρήματος και ανοικοδόμησης την Γιουγκοσλαβία, με κράτη προτεκτοράτα που κυβερνούνται από μαριονέτες των εταιριών, εξαθλιωμένους εργάτες και νέους, εκατόμβες θυμάτων και ασθενειών από τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς και πολέμους.
Το επόμενο κομμάτι του κειμένου αποτελείται από την παράθεση του "κόστους" του ανθρωπισμού και το πως υπολογίζεται στο καπιταλιστικό παρόν. Αποτελεί άλλο ένα κριτήριο γιατί η διεθνική πάλη της εργατικής τάξης είναι τόσο πολύ αναγκαία μπροστά στο πολυπλόκαμο παγκόσμιο κεφάλαιο που δεν γνωρίζει σύνορα, μόνο το "έθνος" των εργατών μπορεί να το ανατρέψει και αυτό χρειάζεται περισσότερο από οποιαδήποτε "ανθρωπιστική" βοήθεια, γιατί μόνο η καταστροφή της ρίζας του προβλήματος θα μας γλιτώσει μια και καλή από τις συνέπειές του.
Η Λιβύη χειρίζεται την επενδυτική της πολιτική μέσω της κρατικής LIA.Η LIA (Libyan Investment Authority) έχει έδρα την Τρίπολη και ιδρύθηκε στις 28/8/2006 με αρχικό κεφάλαιο εκτιμώμενο στα 40 δις δολάρια. Η LIA είναι επιχείρηση που επιβλέπει και διαχειρίζεται τα κονδύλια επένδυσης σε σχεδόν όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και του εμπορίου. Στη δεδομένη κατάσταση η ΕΕ προσπαθεί να παγώσει τις επενδύσεις της Λιβύης (βλ . Δημοσιεύματα 7/3/11) λόγω κινδύνου απώλειας, το εμπάργκο φτάνει τα 70 δις δολάρια. Ακολουθούν οι ανά χώρα επενδύσεις που "επιβεβαιώνονται" και από την LIA από τις επίσημες πηγές της.
Ελλάδα
Οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Λιβύης περιγράφονται γλαφυρά από το συνοπτικό σημείωμα του Υπ.Εξ. από το οποίο είναι και τα αποσπάσματα παρακάτω.
"Η Λιβύη το 2008 ήταν ο 2ος σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας μεταξύ των αραβικών χωρών. Οι διμερείς εμπορικές σχέσεις παρουσιάζουν έντονες αυξομειώσεις, το δε εμπορικό ισοζύγιο είναι μόνιμα ελλειμματικό σε βάρος της Ελλάδος, γεγονός που οφείλεται αποκλειστικά στις εισαγωγές αργού πετρελαίου. Οι εισαγωγές πετρελαίου από τη Λιβύη, και το 2008, ξεπέρασαν τις αντίστοιχες από τη Σ. Αραβία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών κατά το 2008, παρουσίασε αύξηση κατά 52,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος και ανήλθε στα 1,7 δις. Ευρώ. Οι ελληνικές εξαγωγές κατέγραψαν εκ νέου σημαντικότατη πτώση κατά 58,4%, ανερχόμενες σε μόλις 47,19 εκατ. Ευρώ.
Αντίθετα, μεγάλη αύξηση, κατά 65,23% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος σημείωσαν οι λιβυκές εξαγωγές προς την Ελλάδα, οι οποίες ανήλθαν σε 1,65 δις. Ευρώ, το δε εμπορικό ισοζύγιο κατέλειπε έλλειμμα για τη χώρα μας της τάξης του 1,6 δισ. Ευρώ (αυξημένο κατά 81% σε σχέση με το 2007). Η αρνητική για τις εξαγωγές μας εξέλιξη οφείλεται στα πετρελαιοειδή, που το 2007 αποτελούσαν το 70,7% των ελληνικών εξαγωγών, ενώ αντίστοιχα, η μεγάλη αύξηση των ελληνικών εισαγωγών από Λιβύη, οφείλεται αποκλειστικά στις εισαγωγές πετρελαιοειδών. Οι εισαγωγές πετρελαίου από τ Λιβύη, και το 2008, ξεπέρασαν τις αντίστοιχες από τη Σ. Αραβία.
Ο κύριος όγκος των ελληνικών εξαγωγών το 2008 αποτελείται από υδραυλικά τσιμέντα (20,2%). Ακολουθούν οι σωλήνες και κοίλα είδη καθορισμένης μορφής από σίδηρο / χάλυβα (10,1%), οι κατασκευές και μέρη κατασκευών από χυτοσίδηρο / σίδηρο / χάλυβα (9,1%), τα φαρμακευτικά (6,1%), παρασκευασμένα / διατηρημένα φρούτα (5,8%) κ.α. Στη σύνθεση των εξαγωγών της Λιβύης προς την Ελλάδα, κυριαρχούν τα πετρελαιοειδή (ακατέργαστο πετρέλαιο και κατεργασμένα έλαια πετρελαίου), τα οποία αντιπροσωπεύουν το 93,8% του συνόλου (2008)."
Τέλος πριν αναφέρουμε τις κυριότερες επενδύσεις της Ελλάδας στην Λιβύη παραθέτουμε το απόσπασμα που αναφέρεται στις κυριότερες συμφωνίες της Ελλάδας για το θεσμικό πλαίσιο Ελλάδας-Λιβύης
"Συμφωνία για τη ρύθμιση τακτικών αεροπορικών γραμμών (Τρίπολη, 23.1.1979), Συμφωνία Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Αθήνα, 24.3.1988), Συμφωνία Οικονομικής και Τεχνικής Συνεργασίας (Αθήνα, 21.2.1976), Μνημόνιο Αμοιβαίας Κατανόησης (Ειδικής Επιτροπής για θέματα χρεών, Αθήνα, 7.5.1998), Πρωτόκολλο Συνεργασίας στο Γεωργικό Τομέα (1984), Συμφωνία Συνεργασίας στους τομείς Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Επιστήμης (Τρίπολη, 13.3.2006), Πρωτόκολλο Συνεργασίας στον τομέα Τουρισμού (Τρίπολη, 13.3.2006), Μνημόνιο Κατανόησης στον τομέα Υγείας (Τρίπολη, 5.6.2008)."
1. Ο όμιλος J&P με έργα κατασκευής σταθμού επεξεργασίας καυσίμων και φυσικού αερίου με την ονομασία "Faregh Phase 2" με πρόβλεψη για ημερήσια παραγωγή 200 εκκατομυρίων κυβικών ποδιών φυσικού αερίου
2. Project 25 εκκατομυρίων ευρώ για την υποβρύχια σύνδεση Ελλάδας - Λιβύης (με πόντιση καλωδίου οπτικών ινών), την επένδυση είχε αναλάβει η θυγατρική του OTE ΟΤΕGlobe.
3. Οι εταιρίες Elitherm SA και Εuroaxes SA με την συμφωνία του με την λιβυκή Αρχή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την εκτέλεση δύο επενδυτικών έργων: μονάδας παραγωγής συστημάτων ηλιακής ενέργειας και μονάδας παραγωγής φωτοβολταϊκών στοιχείων. Η αξία της επένδυσης εκτιμάται σε 100 εκατ. Ευρώ. Οι εν λόγω μονάδες πρόκειται να κατασκευαστούν στα νότια της Τρίπολης, αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία περί τα μέσα του 2011 και υπολογίζεται ότι θα απασχολούν περί τους 150 εργαζόμενους. Η ετήσια παραγωγική δυναμικότητα της μονάδας φωτοβολταϊκών στοιχείων θα είναι περίπου 400 χιλ. "panels", που ισοδυναμούν με ισχύ 50 MW.
4. Από τους παλιούς εργολάβους της δεκαετίας του '80, δραστηριότητα εμφανίζει μόνο η «Αρχιρόδον» του Γιάννη Ανδρόπουλου, που όμως πέρασε στα χέρια βελγικής εταιρείας. Η εταιρεία εργάζεται στην επέκταση και τον εκσυγχρονισμό του λιμένα της Τρίπολης, ένα έργο που έχει αναλάβει εδώ και δύο χρόνια. Επίσης, η εταιρεία Olympia έχει αναλάβει λιμενικό έργο δυτικά της Τρίπολης.
5. Στη χώρα παραμένει και η ΕΤΕΠ, με το όνομα πλέον «Tageco». Η εταιρεία που συνδέθηκε με το κατασκευαστικό «δίδυμο» Αρφάνη - Χιώνη δεν σταμάτησε ουσιαστικά τη λειτουργία της, αναμένοντας ακόμα την εξόφληση των εκατομμυρίων χρωστούμενων από τα έργα του '80! Μάλιστα, ήταν η πρώτη ελληνική εταιρεία που είχε στήσει dealing room πετρελαίου, μιας και είχαν κάνει διακανονισμό με τον Καντάφι να λαμβάνουν τα χρωστούμενα σε πετρέλαιο!
6. Επίσης δραστηριοποιείται εκεί η Intracom του Σωκράτη Κόκκαλη (Intracom Libya Branch), διεκδικώντας έργα στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.
7. Από τις σημαντικότερες επενδύσεις που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια ελληνικές εταιρείες στη Λιβύη είναι αυτή της ΕΤΕΜ μέσω της κοινοπραξίας ALAMAR, της οποίας ελέγχει το 90%. Πρόκειται για μονάδα χύτευσης αλουμινίου και για μονάδες παραγωγής προφίλ και ηλεκτροστατικής βαφής. Το ύψος της επένδυσης ανήλθε σε 20 εκατ. ευρώ.
8. Στο χώρο του πετρελαίου,υμμετέχουν με 66% σε Joint Venture κοινοπραξία με τη λιβυκή Faris Al Khallej έχουν συστήσει τα Διυλιστήρια Χερσονήσου του Αίμου ΑΕΒΕ, του ομίλου Intemaco.
9. Η "Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε." τον Απρίλιο 2005 εγκαταστάθηκε στη Λιβύη, με θυγατρικό Παράρτημα, συμμετέχοντας, με ποσοστό 20%, σε κοινοπραξία με την αυστραλιανή Woodside Energy(N.A.) Ltd (45%) και την ισπανική REPSOL UPF (35%) για έρευνα, εξόρυξη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε 6 περιοχές της Β. και Δ. Λιβύης, εκτάσεως περίπου 20.000 τ. χλμ. Το Σεπτέμβριο 2008 ο όμιλος ΕΛΠΕ μεταβίβασε τα δικαιώματά του στην κοινοπραξία στο γαλλο-βελγικό ενεργειακό όμιλο GDF , έναντι ποσού 151 εκατ. Δολ.
10. Η Ασπροφός Α.Ε. η οποία ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο της «Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.», έχει εγγραφεί στα λιβυκά τεχνικά μητρώα και διεκδικεί έργα στη χώρα.
onalert.gr
Ενώ ακόμα το μέτωπο της Λιβύης σπαράσσεται από τις μάχες της εξέγερσης, το πραγματικό "φαγοπότι" των αστικών τάξεων που έχουν επενδύσει στην Λιβύη ετοιμάζεται, όχι μόνο για τις νέες επενδύσεις που θα "ανθίσουν" πάνω στο πτώμα της ανοικοδόμησης αλλά και για τις ήδη υπάρχουσες που κινδυνεύουν να μην "αποδώσουν" λόγω των εξεγέρσεων.
Αυτό γιατί από την μια τα "φέσια" της Λιβύης μεγαλώνουν, μόνο στις ελληνικές εταιρίες το ποσό ανέρχεται στα 716,2 εκατομμύρια δολάρια, ενώ μόνο στον ΟΤΕ το ποσό είναι 2,2 εκατομμύρια ευρώ.
Άλλο ένα στοιχείο ενίσχυσης του παραπάνω είναι η απώλεια 4 δις από την Ρωσικές επενδύσεις λόγω αναταραχής. Όλος όμως αυτός ο πακτωλός στοιχείων και οικονομικών μεγεθών δεν είναι προς τέρψης μια λογιστικής ανάλυσης αλλά τουναντίον προσπαθεί να αναδείξει πως το πρόσωπο της "ανθρωπιάς" ή της "επιβολής της δημοκρατίας" φοριέται για να καλύψει το ζοφερό πρόσωπο του κανίβαλου καπιταλισμού που μυρίζεται "φρέσκο κρέας."
Αυτό πρέπει να είναι και το κριτήριο εξήγησης των διαφορετικών στάσεων όχι μόνο χωρών αλλά και συνολικά του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του ΟΗΕ.
Ακόμα και οι στάσεις μέσα στην ΕΕ διαφέρουν (βλ. Στάση Ιταλίας σε σύγκριση με την στάση της Μεγάλης Βρετανίας) γιατί το καθεστώς Καντάφι έχει διαφορετική σημασία.
Η Ιταλία για παράδειγμα αποτελεί τον πλέον στρατηγικό σύμμαχο της Λιβύης στην Ευρώπη λόγω των τεράστιων επενδυτικών δεσμών των δύο χωρών που ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2008, με τον Μπερλουσκόνι να υπόσχεται 5 δις δολάρια για 25 χρόνια.
Από την άλλη, η Ελλάδα έχει και αυτή τεράστια επενδυτικά συμφέροντα στην Λιβύη όπως αναφέρει και το σημείωμα του Υπ. Εξ. "Η Λιβύη αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εμπορικούς και οικονομικούς εταίρους της Ελλάδας μεταξ των αραβικών χωρών και των χωρών της Βόρειας Αφρικής.
To 2008 η Λιβύη ήλθε 2η, με βάση την αξία του διμερούς εμπορίου με την Ελλάδα, μεταξύ των χωρών Β. Αφρικής / Μ. Ανατολής και Κόλπου". Για αυτό και η στρατιωτική βοήθεια αλλά και όποιες άλλες διευκολύνσεις.
Από την άλλη η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει τόσο μεγάλο βάρος επενδύσεων στην Λιβύη που την φέρνει να λέει μέσω του στόματος του υπουργού Εξωτερικών Ουίλιαμ Χέιγκ πως πρέπει να εξοπλίσει του εξεγερμένους, ενώ ο πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον να μιλάει για την αποπομπή του καθεστώτος Καντάφι και την "ειρηνική" μετάβαση.
Σε αυτές τις συνθήκες ο Καντάφι απαντάει με ανοιχτή πρόσκληση σε Κίνα, Ρωσία και Ινδία για επενδύσεις στα πετρέλαια της Λιβύης με ευνοϊκότερους όρους. Από την μία μπορεί η Ρωσία να ακύρωσε την συμφωνία 3,8 δις δολαρίων για αγορά αντιαεροπορικών πυραύλων και μαχητικών αεροσκαφών και να πάγωσε την αγορά όπλων προς την Λιβύη, από την άλλη όμως ακόμα διερωτάται για την δυνατότητα επιβολής ζώνης απαγόρευσης πτήσεων. Το άνοιγμα προς Ρωσία και Κίνα δεν είναι καθόλου τυχαίο όχι μόνο οικονομικών μεγεθών αλλά και λόγω της θέσης τους στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ, που τους δίνει το δικαίωμα βέτο.
Τέλος οι ΗΠΑ φαίνονται να ξορκίζουν την ιδέα της επέμβασης και να κατευθύνονται στην λύση της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων, για να προστατεύσουν τις επενδύσεις τους αλλά ταυτόχρονα να είναι έτοιμοι για την οποιαδήποτε ανατροπή, ειδικά τώρα που το ζήτημα παραπέμπεται στους G8.
Διαφαίνεται πιο γλαφυρά ένα σκληρό παζάρι των παγκοσμίων αστικών τάξεων την ώρα που οι δυνάμεις του καθεστώτος του Καντάφι σφάζουν την ηρωικά εξεγερμένη εργατική τάξη της Λιβύης και την τοποθετούν ανάμεσα είτε στα πυρά του Κανταφικού στρατού είτε στην γκιλοτίνα του ναυτικού αποκλεισμού που δεν επιτρέπει σε κανέναν να διαφύγει από την Λιβύη, πραγματικό μακελειό.
Η υπόθεση θυμίζει σε πολλά σημεία την ίδια την Γιουγκοσλαβία που με την αγαστή βοήθεια των παγκόσμιων αστικών τάξεων που είτε σκάρωναν πολεμικές επιχειρήσεις, είτε τόνωναν τις ντόπιες εθνικιστικές μερίδες των αστικών τάξεων κατάφεραν να διαμελίσουν με όρους ζεστού χρήματος και ανοικοδόμησης την Γιουγκοσλαβία, με κράτη προτεκτοράτα που κυβερνούνται από μαριονέτες των εταιριών, εξαθλιωμένους εργάτες και νέους, εκατόμβες θυμάτων και ασθενειών από τους αλλεπάλληλους βομβαρδισμούς και πολέμους.
Το επόμενο κομμάτι του κειμένου αποτελείται από την παράθεση του "κόστους" του ανθρωπισμού και το πως υπολογίζεται στο καπιταλιστικό παρόν. Αποτελεί άλλο ένα κριτήριο γιατί η διεθνική πάλη της εργατικής τάξης είναι τόσο πολύ αναγκαία μπροστά στο πολυπλόκαμο παγκόσμιο κεφάλαιο που δεν γνωρίζει σύνορα, μόνο το "έθνος" των εργατών μπορεί να το ανατρέψει και αυτό χρειάζεται περισσότερο από οποιαδήποτε "ανθρωπιστική" βοήθεια, γιατί μόνο η καταστροφή της ρίζας του προβλήματος θα μας γλιτώσει μια και καλή από τις συνέπειές του.
Η Λιβύη χειρίζεται την επενδυτική της πολιτική μέσω της κρατικής LIA.Η LIA (Libyan Investment Authority) έχει έδρα την Τρίπολη και ιδρύθηκε στις 28/8/2006 με αρχικό κεφάλαιο εκτιμώμενο στα 40 δις δολάρια. Η LIA είναι επιχείρηση που επιβλέπει και διαχειρίζεται τα κονδύλια επένδυσης σε σχεδόν όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας και του εμπορίου. Στη δεδομένη κατάσταση η ΕΕ προσπαθεί να παγώσει τις επενδύσεις της Λιβύης (βλ . Δημοσιεύματα 7/3/11) λόγω κινδύνου απώλειας, το εμπάργκο φτάνει τα 70 δις δολάρια. Ακολουθούν οι ανά χώρα επενδύσεις που "επιβεβαιώνονται" και από την LIA από τις επίσημες πηγές της.
Ελλάδα
Οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Λιβύης περιγράφονται γλαφυρά από το συνοπτικό σημείωμα του Υπ.Εξ. από το οποίο είναι και τα αποσπάσματα παρακάτω.
"Η Λιβύη το 2008 ήταν ο 2ος σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Ελλάδας μεταξύ των αραβικών χωρών. Οι διμερείς εμπορικές σχέσεις παρουσιάζουν έντονες αυξομειώσεις, το δε εμπορικό ισοζύγιο είναι μόνιμα ελλειμματικό σε βάρος της Ελλάδος, γεγονός που οφείλεται αποκλειστικά στις εισαγωγές αργού πετρελαίου. Οι εισαγωγές πετρελαίου από τη Λιβύη, και το 2008, ξεπέρασαν τις αντίστοιχες από τη Σ. Αραβία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών μεταξύ των δύο χωρών κατά το 2008, παρουσίασε αύξηση κατά 52,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος και ανήλθε στα 1,7 δις. Ευρώ. Οι ελληνικές εξαγωγές κατέγραψαν εκ νέου σημαντικότατη πτώση κατά 58,4%, ανερχόμενες σε μόλις 47,19 εκατ. Ευρώ.
Αντίθετα, μεγάλη αύξηση, κατά 65,23% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος σημείωσαν οι λιβυκές εξαγωγές προς την Ελλάδα, οι οποίες ανήλθαν σε 1,65 δις. Ευρώ, το δε εμπορικό ισοζύγιο κατέλειπε έλλειμμα για τη χώρα μας της τάξης του 1,6 δισ. Ευρώ (αυξημένο κατά 81% σε σχέση με το 2007). Η αρνητική για τις εξαγωγές μας εξέλιξη οφείλεται στα πετρελαιοειδή, που το 2007 αποτελούσαν το 70,7% των ελληνικών εξαγωγών, ενώ αντίστοιχα, η μεγάλη αύξηση των ελληνικών εισαγωγών από Λιβύη, οφείλεται αποκλειστικά στις εισαγωγές πετρελαιοειδών. Οι εισαγωγές πετρελαίου από τ Λιβύη, και το 2008, ξεπέρασαν τις αντίστοιχες από τη Σ. Αραβία.
Ο κύριος όγκος των ελληνικών εξαγωγών το 2008 αποτελείται από υδραυλικά τσιμέντα (20,2%). Ακολουθούν οι σωλήνες και κοίλα είδη καθορισμένης μορφής από σίδηρο / χάλυβα (10,1%), οι κατασκευές και μέρη κατασκευών από χυτοσίδηρο / σίδηρο / χάλυβα (9,1%), τα φαρμακευτικά (6,1%), παρασκευασμένα / διατηρημένα φρούτα (5,8%) κ.α. Στη σύνθεση των εξαγωγών της Λιβύης προς την Ελλάδα, κυριαρχούν τα πετρελαιοειδή (ακατέργαστο πετρέλαιο και κατεργασμένα έλαια πετρελαίου), τα οποία αντιπροσωπεύουν το 93,8% του συνόλου (2008)."
Τέλος πριν αναφέρουμε τις κυριότερες επενδύσεις της Ελλάδας στην Λιβύη παραθέτουμε το απόσπασμα που αναφέρεται στις κυριότερες συμφωνίες της Ελλάδας για το θεσμικό πλαίσιο Ελλάδας-Λιβύης
"Συμφωνία για τη ρύθμιση τακτικών αεροπορικών γραμμών (Τρίπολη, 23.1.1979), Συμφωνία Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Αθήνα, 24.3.1988), Συμφωνία Οικονομικής και Τεχνικής Συνεργασίας (Αθήνα, 21.2.1976), Μνημόνιο Αμοιβαίας Κατανόησης (Ειδικής Επιτροπής για θέματα χρεών, Αθήνα, 7.5.1998), Πρωτόκολλο Συνεργασίας στο Γεωργικό Τομέα (1984), Συμφωνία Συνεργασίας στους τομείς Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Επιστήμης (Τρίπολη, 13.3.2006), Πρωτόκολλο Συνεργασίας στον τομέα Τουρισμού (Τρίπολη, 13.3.2006), Μνημόνιο Κατανόησης στον τομέα Υγείας (Τρίπολη, 5.6.2008)."
1. Ο όμιλος J&P με έργα κατασκευής σταθμού επεξεργασίας καυσίμων και φυσικού αερίου με την ονομασία "Faregh Phase 2" με πρόβλεψη για ημερήσια παραγωγή 200 εκκατομυρίων κυβικών ποδιών φυσικού αερίου
2. Project 25 εκκατομυρίων ευρώ για την υποβρύχια σύνδεση Ελλάδας - Λιβύης (με πόντιση καλωδίου οπτικών ινών), την επένδυση είχε αναλάβει η θυγατρική του OTE ΟΤΕGlobe.
3. Οι εταιρίες Elitherm SA και Εuroaxes SA με την συμφωνία του με την λιβυκή Αρχή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την εκτέλεση δύο επενδυτικών έργων: μονάδας παραγωγής συστημάτων ηλιακής ενέργειας και μονάδας παραγωγής φωτοβολταϊκών στοιχείων. Η αξία της επένδυσης εκτιμάται σε 100 εκατ. Ευρώ. Οι εν λόγω μονάδες πρόκειται να κατασκευαστούν στα νότια της Τρίπολης, αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία περί τα μέσα του 2011 και υπολογίζεται ότι θα απασχολούν περί τους 150 εργαζόμενους. Η ετήσια παραγωγική δυναμικότητα της μονάδας φωτοβολταϊκών στοιχείων θα είναι περίπου 400 χιλ. "panels", που ισοδυναμούν με ισχύ 50 MW.
4. Από τους παλιούς εργολάβους της δεκαετίας του '80, δραστηριότητα εμφανίζει μόνο η «Αρχιρόδον» του Γιάννη Ανδρόπουλου, που όμως πέρασε στα χέρια βελγικής εταιρείας. Η εταιρεία εργάζεται στην επέκταση και τον εκσυγχρονισμό του λιμένα της Τρίπολης, ένα έργο που έχει αναλάβει εδώ και δύο χρόνια. Επίσης, η εταιρεία Olympia έχει αναλάβει λιμενικό έργο δυτικά της Τρίπολης.
5. Στη χώρα παραμένει και η ΕΤΕΠ, με το όνομα πλέον «Tageco». Η εταιρεία που συνδέθηκε με το κατασκευαστικό «δίδυμο» Αρφάνη - Χιώνη δεν σταμάτησε ουσιαστικά τη λειτουργία της, αναμένοντας ακόμα την εξόφληση των εκατομμυρίων χρωστούμενων από τα έργα του '80! Μάλιστα, ήταν η πρώτη ελληνική εταιρεία που είχε στήσει dealing room πετρελαίου, μιας και είχαν κάνει διακανονισμό με τον Καντάφι να λαμβάνουν τα χρωστούμενα σε πετρέλαιο!
6. Επίσης δραστηριοποιείται εκεί η Intracom του Σωκράτη Κόκκαλη (Intracom Libya Branch), διεκδικώντας έργα στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.
7. Από τις σημαντικότερες επενδύσεις που έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια ελληνικές εταιρείες στη Λιβύη είναι αυτή της ΕΤΕΜ μέσω της κοινοπραξίας ALAMAR, της οποίας ελέγχει το 90%. Πρόκειται για μονάδα χύτευσης αλουμινίου και για μονάδες παραγωγής προφίλ και ηλεκτροστατικής βαφής. Το ύψος της επένδυσης ανήλθε σε 20 εκατ. ευρώ.
8. Στο χώρο του πετρελαίου,υμμετέχουν με 66% σε Joint Venture κοινοπραξία με τη λιβυκή Faris Al Khallej έχουν συστήσει τα Διυλιστήρια Χερσονήσου του Αίμου ΑΕΒΕ, του ομίλου Intemaco.
9. Η "Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε." τον Απρίλιο 2005 εγκαταστάθηκε στη Λιβύη, με θυγατρικό Παράρτημα, συμμετέχοντας, με ποσοστό 20%, σε κοινοπραξία με την αυστραλιανή Woodside Energy(N.A.) Ltd (45%) και την ισπανική REPSOL UPF (35%) για έρευνα, εξόρυξη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε 6 περιοχές της Β. και Δ. Λιβύης, εκτάσεως περίπου 20.000 τ. χλμ. Το Σεπτέμβριο 2008 ο όμιλος ΕΛΠΕ μεταβίβασε τα δικαιώματά του στην κοινοπραξία στο γαλλο-βελγικό ενεργειακό όμιλο GDF , έναντι ποσού 151 εκατ. Δολ.
10. Η Ασπροφός Α.Ε. η οποία ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο της «Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.», έχει εγγραφεί στα λιβυκά τεχνικά μητρώα και διεκδικεί έργα στη χώρα.
onalert.gr
0 σχόλια: