Γράφει ο Μ. ΠΑΤΣΟΥ
Όλοι αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο χρέος που είναι αδύνατο να αποπληρωθεί στο σύνολό της. Αλλά ακόμα και να μπορούσε, είναι πραγματικά μεγάλη απώλεια να μεταφερθεί τόσος πλούτος, τόσα δισεκατομμύρια, από την πατρίδα μας στο εξωτερικό.
Οι αγορές φοβούνται το σοβαρό ενδεχόμενο μερικής ή ολικής χρεοκοπίας. Η περίπτωση του haircut σε επίπεδα πάνω του 30%, είναι κάτι που η αγορά έχει ήδη προεξοφλήσει.
Από την άλλη, το κράτος έχει στην κατοχή του μεγάλη ακίνητη περιουσία που είναι αναξιοποίητη. Το παρελθόν μας δείχνει, ότι ακόμα και αν το οικονομικό περιβάλλον ήταν θετικό, η περιουσία θα παρέμενε ανεκμετάλλευτη.
Είναι η ευκαιρία μας να εκμεταλλευτούμε θετικά τον φόβο της αγοράς και να φέρουμε πλούτο και ανάπτυξη στην Ελλάδα.
Περισσότερο από ποτέ η Ελλάδα έχει ανάγκη να δημιουργήσει συμμάχους. Άμεσα να καλέσουμε όλους τους μεγάλους αγοραστές του δημόσιου χρέους σε συζήτηση και να κάνουμε έναν «φιλικό διακανονισμό», ώστε να περάσουμε σε μια ομαλή μετάβαση, για όλες τις πλευρές, από την κρίση χρέους στην επόμενη μέρα της ποθητής ανάπτυξης.
Η διαπραγμάτευση θα μπορούσε να περιλαμβάνει την μερική ανταλλαγή ομολόγων -το ποσοστό να είναι αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης- με εκχώρηση δικαιώματος χρήσης εμπορικών ακινήτων ανάλογης χρηματικής αξίας. Η αρχή υπάρχει σκοπιμότητα να γίνει από τα λιγότερο εμπορικά ακίνητα. Επιπλέον να δοθούν πριμοδότηση και οικονομικά κίνητρα για περαιτέρω επενδύσεις. Οι ομολογιούχοι μας δίνουν μέρος των ομολόγων τους και παίρνουν το δικαίωμα αξιοποίησης γης κάτω από προσυμφωνημένους όρους για την μορφή που θα έχει η αξιοποίηση αυτή. Είναι μια βελούδινη μορφή αναδιάρθρωσης.
Η αρχή της φιλικής διαπραγμάτευσης μπορεί να γίνει με τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες ώστε να δείξουμε τον δρόμο στους ξένους δανειστές. Πιθανόν αυτό σε ορισμένες περιπτώσεις να δημιουργήσει θέματα ρευστότητας πχ στις ελληνικές τράπεζες, όμως αποδεχόμενοι όλοι την νέα κατάσταση, αντιμετωπίζονται και τα όποια νέα προβλήματα προκύψουν, με τραπεζικές συγχωνεύεις και στρατηγικές συμμαχίες, προσωρινή αγορά τραπεζικών μετοχών από το κράτος σε πολύ χαμηλή αγοραία αξία (όταν οι συνθήκες ισορροπήσουν, οι τιμές αυτές θα επανέλθουν σε φυσιολογικά επίπεδα και το κράτος θα κερδίσει από την υπεραξία τους), άλλες οικονομικές διευκολύνσεις.
Με αυτό τον τρόπο, αφενός μειώνεται το χρέος, αφετέρου εξαναγκάζουμε τους ξένους δανειστές να μετατραπούν σε επενδυτές και να προχωρήσουν σε περεταίρω επενδύσεις αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας και ανάπτυξης στην Ελλάδα.
Αυτό σε συνδυασμό με φορολογικές διευκολύνσεις και απλουστεύσεις διαδικασιών/γραφειοκρατίας θα φέρει μεσοπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα και στην πλευρά των επενδυτών από την απόδοση της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας. Εναλλακτικά όσοι ομολογιούχοι επιλέξουν να μην προχωρήσουν σε επενδύσεις να υπάρχει η δυνατότητα της εκχώρησης του δικαιώματος τους για αξιοποίηση σε τρίτους δυνητικούς επενδυτές.
Απαιτείται αποφασιστική διαπραγμάτευση, εκμεταλλευόμενοι το αβέβαιο κλίμα στις αγορές, δίνοντας στην χώρα αλλά και στους δανειστές διέξοδο. Ζητάμε να έρθουν επενδύσεις στην Ελλάδα, γιατί να μην διεκδικήσουμε, να «εκβιάσουμε» τις επενδύσεις αυτές με χρήματα που βρίσκονται στα δικά μας χέρια. Είναι μια λεπτή προσέγγιση, ωστόσο υπάρχει περιθώριο να απλωθεί αρκετά σε λεπτομέρειες.
Όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις των εισηγμένων εταιρειών στο χρηματιστήριο Αθηνών, η αντιμετώπιση μπορεί να είναι διαφορετική, επειδή εδώ η κρατική περιουσία είναι ήδη αξιοποιημένη .
Όσον αφορά τις αποκρατικοποιήσεις των εισηγμένων εταιρειών στο χρηματιστήριο Αθηνών, η αντιμετώπιση μπορεί να είναι διαφορετική, επειδή εδώ η κρατική περιουσία είναι ήδη αξιοποιημένη .
Είναι δυστυχώς γεγονός ότι το κράτος αδυνατεί να διευθύνει μια επιχείρηση που βασικός σκοπός της είναι να φέρει το κέρδος.
Ο ρόλος που το κράτος οφείλει να έχει, είναι ο ρόλος του ρυθμιστή/ διαιτητή, να βάζει τους όρους για την ομαλή οικονομική ισορροπία, να ελέγχει την σωστή εφαρμογή των όρων αυτών, να αποτρέπει κερδοσκοπικές συμπεριφορές, να εξασφαλίζει ταυτόχρονα τα επιχειρηματικά και εργασιακά συμφέροντα.
Πολλά μπορούν να κερδηθούν για την εθνική οικονομία αν έχει επιπρόσθετα και τον ρόλο του μειοψηφικού μετόχου (και όχι του εισπράκτορα υψηλών φόρων), δεν παίρνει αποφάσεις στα επιχειρησιακά σχέδια μιας εταιρίας, παίρνει όμως το μέρισμα από την κερδοφορία. Έτσι εξασφαλίζονται σταθερά ετήσια κρατικά έσοδα για το παρόν και το μέλλον.
Δεν πρέπει να παρασυρθούμε από την αδύναμη οικονομικά θέση που βρισκόμαστε. Ναι στις αποκρατικοποιήσεις, αλλά παράλληλα κρατική συμμετοχή στις μετοχικές συνθέσεις εταιριών που θα βοηθήσει την κεφαλαιακή ενίσχυση τους, αλλά και θα προσδώσει κερδοφορία από τις μερισματικές αποδόσεις και την μετοχική υπεραξία για το κράτος.
0 σχόλια: