Κάθε Σαββατοκύριακο μία ομάδα 200 ανθρώπων του ποδοσφαίρου με τους δικούς της κώδικες ζούσε τη δική της αγωνιστική. Επαθλό τους όχι η νίκη της ομάδας, αλλά κέρδη εκατομμυρίων από παράνομα στοιχήματα σε στημένους αγώνες.
Σύμφωνα με υπολογισμούς των διωκτικών αρχών αλλά και του οικονομικού επιτελείου ο εβδομαδιαίος τζίρος του συνδικάτου του (ποδοσφαιρικού) εγκλήματος προσέγγιζε τα 5 εκατ. ευρώ. Το υπουργείο Οικονομικών, που επιχειρεί με σχέδιο νόμου να ενσωματώσει τον παράνομο τζόγο στα επίσημα παιχνίδια, εκτιμά ότι κάθε χρόνο στο παράνομο στοίχημα παίζονται ποσά που ξεπερνούν τα 4 δισ. ευρώ. Ενα σημαντικό τμήμα της τάξης των 200 εκατ. ευρώ ήταν το μερίδιο αγοράς που τζιράριζαν οι «άρχοντες» του στησίματος σε αγώνες της Super League, της Football League 1 και 2 (Β’ και Γ’ Εθνική), αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο αθλητικό γεγονός μπορούσαν να στήσουν. Από το ποια ομάδα θα πάρει τη σέντρα μέχρι το πότε θα βγει η πρώτη κόκκινη κάρτα.
Το κύκλωμα είχε τα χαρακτηριστικά μιας οργανωμένης μαύρης επιχείρησης. Βασικός πρωταγωνιστής, σύμφωνα με το πόρισμα που συνέταξε η εισαγγελέας Πόπη Παπανδρέου, ήταν ο Αχιλλέας Μπέος, ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου, ο οποίος σύμφωνα με την έκθεση των ειδικών της ΟΥΕΦΑ για τα ύποπτα παιχνίδια «έχει τη φήμη σε όλη την ποδοσφαιρική αδελφότητα ως ο άνθρωπος που αγοράζει ποδοσφαιρικά σωματεία για παράνομες δραστηριότητες».
Διακριτοί ρόλοι
Στις ομάδες κρούσης του στησίματος παιχνιδιών υπήρχαν διακριτοί ρόλοι για όλους. Ανθρωποι του υποκόσμου και της νύχτας ξέπλεναν χρήματα μετέχοντας ως παράγοντες στο κεφάλαιο ποδοσφαιρικών ομάδων και έβγαζαν πολλά περισσότερα στοιχηματίζοντας στα «σίγουρα». Γυρολόγοι προπονητές με πάθος για τον τζόγο, που διαμόρφωναν ενδεκάδες ανάλογα με το παίξιμό τους στο Στοίχημα. Μάνατζερ που μόλις διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να βγάλουν λεφτά από τις ισχνές πλέον μεταγραφές τοποθετούσαν τους πελάτες τους-ποδοσφαιριστές ως «εργαλεία» σε ομάδες για να κουμαντάρουν τα στοιχήματα. Και, τέλος, ορισμένοι ποδοσφαιριστές, εξαρτημένοι και καταχρεωμένοι από τον τζόγο, οι οποίοι ως «πρεζόνια» του στοιχήματος δέχονταν τα πάντα προκειμένου να «ρεφάρουν» ή απλώς να βγάλουν την αγωνιστική μέχρι το επόμενο στήσιμο.
Συνδετικοί κρίκοι του κυκλώματος ήταν παράνομοι μπουκμέικερ με διασυνδέσεις σε Μαλαισία, Κίνα, Κύπρο, Λονδίνο ή όπου αλλού γίνονταν δεκτοί αγώνες των ελληνικών πρωταθλημάτων.
Το colpo grosso
Η διαδικασία ήταν απλή. Οι παίκτες έβγαζαν μία πιστωτική κάρτα και έπαιρναν κωδικό για να μπορούν να στοιχηματίζουν εφόσον είχαν υπόλοιπο και δεν ήταν στο κόκκινο. Οι αρχιτέκτονες του παράνομου τζόγου έψαχναν κάθε εβδομάδα 3-4 επίμαχα ματς και ξεκινούσαν τη διαδικασία του στησίματος. Οι μαφιόζοι παράγοντες προσέγγιζαν τους μάνατζερ που είχαν «φυτέψει» ποδοσφαιριστές στις ομάδες. Εάν ο προπονητής ήταν στο κόλπο, ακόμη καλύτερα. Οι πρόεδροι πήγαιναν για «καφέ» με ενδεκαδάτους ποδοσφαιριστές, κατά προτίμηση αμυντικούς, που εύκολα μπορούν να κάνουν την «γκέλα» και να αφήσουν τον αντίπαλο επιθετικό να σκοράρει, προκειμένου να φιξάρουν το αποτέλεσμα. Και βέβαια η όλη διαδικασία περνούσε μέσα από εκβιασμούς από «φουσκωτούς» μπράβους στα αποδυτήρια και απειλές κατά της ζωής των απείθαρχων. Σε όλα αυτά το συνδικάτο του εγκλήματος είχε κάλυψη από «παράγοντες» των ποδοσφαιρικών αρχών, που κινούσαν τα νήματα στο παρασκήνιο.
Το «ψάρεμα» προκειμένου το στήσιμο να ολοκληρωθεί με επιτυχία γινόταν με κάθε τρόπο. Τηλεφωνικές κλήσεις τα βράδια του Σαββάτου στα ξενοδοχεία όπου κατέλυαν οι ποδοσφαιρικές αποστολές προκειμένου να είναι γνωστές οι ενδεκάδες, στοιχηματισμός ακόμη και μέσα στο πούλμαν που μετέφερε τις ομάδες στο γήπεδο. Μόλις έκλεινε η δουλειά, τότε ξεκινούσαν τα πονταρίσματα από τα πρακτορεία του Μοσχάτου και της Βέροιας μέχρι τις «ασιατικές αγορές» που δέχονται ηλεκτρονικά στοιχήματα και στη ροή των παιχνιδιών. Το ντέρμπι μόλις έχει αρχίσει…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, στον ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ via antinews
Ετικέτες
0 σχόλια: