Συμπτώματα
Η ευαισθησία στα δακρυγόνα διαφέρει από άτομο σε άτομο. Εξαρτάται από τη συναισθηματική κατάσταση, τη νευρικότητα, τη φυσική δραστηριότητα, τη θερμοκρασία και την υγρασία του σώματος. Όσο πιο θερμό και υγρό είναι το σώμα τόσο μεγαλύτερη είναι η δράση των δακρυγόνων.Ειδικά τα άτομα που πάσχουν από άσθμα ή υπέρταση μπορεί να αντιμετωπίσουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα και να χρειαστεί η άμεση εισαγωγή τους σε νοσοκομείο.
Η κάθε δραστική ουσία έχει τα δικά της συμπτώματα. Χαρακτηριστικά για το CS, το οποίο είναι και το πιο ευρέως διαδεδομένο δακρυγόνο που χρησιμοποιείται σήμερα, εγχειρίδιο χημείας του γερμανικού στρατού γράφει:
Προκαλεί έντονο ερεθισμό στα μάτια και τα ανώτερα αναπνευστικά όργανα. Μέσα σε δευτερόλεπτα δημιουργείται έντονο κάψιμο, πόνος και φλεγμονή. Συνήθως η επίδραση στις αναπνευστικές οδούς οδηγεί σε ανικανότητα αντίδρασης. Όταν η δηλητηρίαση είναι πιο έντονη, προκαλείται πανικός, ο οποίος επιτείνει τα συμπτώματα και το άτομο δεν είναι ικανό ούτε να εισπνεύσει, ούτε να εκπνεύσει. Η έκθεση του ατόμου σε υψηλές συγκεντρώσεις CS προκαλεί ερύθημα και φουσκάλες.
Σε πολύ μικρές ποσότητες, το CS έχει απλά μια ερεθιστική μυρωδιά. Σε πολύ μεγάλες δόσεις προκαλούνται επικίνδυνα εγκαύματα στο δέρμα και εκτεταμένη καταστροφή των ιστών. Η άμεση επαφή με τα μάτια μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή του κερατοειδούς. Επίσης προκαλούνται προβλήματα στο γαστρεντερικό σύστημα.
Τα αποτελέσματα του δακρυγόνου αρχίζουν να διαφαίνονται 20 με 60 δευτερόλεπτα μετά τη ρίψη του και διαρκούν από 10 έως 30 λεπτά από τη στιγμή που θα μετακινηθεί το άτομο σε καθαρή ατμόσφαιρα.
Θάνατοι από τη χρήση δακρυγόνων
H διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει το θάνατο ενός ατόμου στο Αμβούργο το 1960 και τριών άλλων στις φυλακές της Ν. Υόρκης το 1975, ενός νεαρού διαδηλωτή στο γερμανικό Μπρόκντορφ το 1986 και δύο Κορεατών φοιτητών το 1987. Πολυάνθρωπη ήταν επίσης η αντίστοιχη "σοδειά" στις πόλεις και τα προσφυγικά στρατόπεδα της κατεχόμενης Παλαιστίνης, όπου 68 άτομα, στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά, βρήκαν μεταξύ Δεκεμβρίου 1987 και Οκτωβρίου 1988 το θάνατο από εισπνοή υπερβολικής ποσότητας δακρυγόνων -από αυτά που έριχνε μαζικά ο ισραηλινός στρατός για να καταστείλει την Ιντιφάντα. Στην Ελλάδα, δύο από τα θύματα του Πολυτεχνείου το 1973, ο δικηγόρος Σπύρος Κοντομνάρης και ο ιδιωτικός υπάλληλος Δημήτριος Παπαϊωάννου, αναφέρονται στο πόρισμα του αντεισγγελέα Τσεβά ως θανόντες από την ίδια αιτία. Η εκτεταμένη χρήση του pepper spray στις ΗΠΑ σχετίζεται με 60 τουλάχιστον θανάτους συλληφθέντων από το 1992 μέχρι σήμερα. Όσο για το CS, που χρησιμοποιείται και στην Ελλάδα, ο πρώτος νεκρός από "φυσούνα" σημειώθηκε στη Βρετανία το Μάρτιο του 1996. Λεγόταν Ιμπραήμ Σέι και ήταν 29 χρονών
Άποψη της Ελληνικής Αστυνομίας
Η χρήση δακρυγόνων σαν μέσο καταστολής, θεωρείται απολύτως ακίνδυνο για την υγεία σύμφωνα με την Ελληνική Αστυνομία. Τα επιχειρήματα είναι δύο:
- η γενικευμένη χρήση των δακρυγόνων στις δυτικές χώρες ("όλες οι αστυνομικές δυνάμεις των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και των ΗΠΑ χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια την δραστική αυτή ουσία CS ως το ηπιότερο μέσο, όταν απαιτείται διάλυση συγκεντρωμένου πλήθους" [εκκρεμεί παραπομπή]) και η τήρηση των προβλεπόμενων προδιαγραφών από τους κατασκευαστές.
-η χαμηλή περιεκτικότητα των δακρυγόνων αερίων σε CS ("σε ελάχιστη συγκέντρωση, πολύ κάτω του 56,3 mg/m3, που θεωρείται αβλαβής" και η, ως εκ τούτου, απουσία οποιουδήποτε κινδύνου: "Κατόπιν τούτων καθίσταται σαφές ότι δεν υπάρχουν βλαβερές συνέπειες στις ανωτέρω συγκεντρώσεις δραστικής ουσίας πέραν αυτής του συμπτώματος της δακρύρροιας, με πλήρη ανάληψη εντός δέκα λεπτών από την έκθεση" .
Άποψη των συνδικάτων των ελλήνων αστυνομικών
Ή άποψη των συνδικάτων των ελλήνων αστυνομικών διαφέρει από αυτή της επίσημης άποψης της αστυνομίας. Έχουν γίνει πολλά παράπονα από αστυνομικούς για προβλήματα που αντιμετωπίζουν από τη χρήση των δακρυγόνων. Οι μάσκες που χρησιμοποιούνται για οικονομικούς λόγους δεν αντικαθιστούν συχνά τα φίλτρα τους και επιτρέπουν έτσι την εισαγωγή αερίου, ενώ αναπόφευκτη είναι πολλές φορές η επαφή των δακρυγόνων με το δέρμα. Ακόμα και μέσα στα λεωφορεία μετακίνησης των Δυνάμεων, σχεδόν πάντα υπάρχει κάποια διαρροή από τα κουτιά στα οποία φυλάσσονται αυτά τα χημικά.
Τα συνδικάτα έχουν ζητήσει γνωμάτευση του Γενικού Χημείου του Κράτους ή κάποιας άλλης αρμόδιας υπηρεσίας που να λέει καθαρά οτι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Η χρήση οποιουδήποτε μέσου που θεωρείται οτι γίνεται για την αποφυγή των συμπτωμάτων των δακρυγόνων σε κάποια πορεία θεωρείται παράνομη και χαρακτηρίζεται ως παθητική αντίσταση κατά της αρχής. Ενώ στην περίπτωση που κάποιος κλωτσήσει για παράδειγμα κάποιο δακρυγόνο προς την πλευρά των αστυνομικών μπορεί να κατηγορηθεί για ενεργητική αντίσταση κατά της αρχής.
Το 1969, ο ΓΓ του ΟΗΕ Ου Θαντ, πρότεινε στη γενική συνέλευση του οργανισμού:
-να ανανεώσουν τα Ηνωμένα Εθνη την έκκλησή τους προς όλα τα κράτη να προσχωρήσουν στο Πρωτόκολλο της Γενεύης του 1925 και
- να κάνουν σαφή δήλωση, ότι η απαγόρευση που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο της Γενεύης έχει εφαρμογή στην πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών (συμπεριλαμβανομένων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών), όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον."
Η πρόταση του Ου Θαντ εγκρίθηκε με 80 θετικές ψήφους έναντι 3 αρνητικών (ΗΠΑ και Αυστραλία -που εκείνη την εποχή βομβάρδιζαν με χημικά το Βιετνάμ- και την Πορτογαλία -που επιχειρούσε να καταστείλει τις εθνικοαπελευθερωτικές εξεγέρσεις στις δικές της αποικίες) και 36 αποχών (Απόφαση 2603, 16/12/1969). Η Ελλάδα, μαζί με τις περισσότερες δυτικές χώρες απείχε. Η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Σουηδία, η Φιλανδία και η Κύπρος του Μακάριου, που είχε νωπή τη δική της εμπειρία από τα δακρυγόνα των Βρετανών (όπως και η Ιρλανδία), τόλμησαν να καταδικάσουν τα χημικά όπλα.
Δεν υπάρχει βεβαίως καμιά νομική βάση στον ισχυρισμό ότι αυτό το όπλο που απαγορεύεται μεταξύ εμπολέμων κρατών είναι δυνατόν να επιτρέπεται σε συγκρούσεις (διαδηλώσεις, εξεγέρσεις) στο εσωτερικό ενός κράτους.
wikipedia.org
Ετικέτες
0 σχόλια: