μεσογείων, κάνω δεξιά να μπω στην αγία παρασκευή και έχει μπάτσους / κάνω τον κύκλο της πλατείας και έχει και στην άλλη γωνία μπάτσους / σταματάω λίγο πιο κάτω, κλείνω τα μάτια μου και βλέπω πάλι μπάτσους / σε κάθε γωνία του μυαλού μου είναι εκεί και παραφυλάνε / κάνω περίεργες, ελικοειδείς σκέψεις για να τους αποφύγω
Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012
Καμιά φορά...
Ένας μήνας. Ένας χρόνος. Δύο. Τρεις. Καμιά φορά ψάχνω στο τηλέφωνο το νούμερό σου. Καμιά φορά σηκώνω το τηλέφωνο νομίζοντας ότι είσαι εσύ. Καμιά φορά περπατάω κάτω από το σπίτι σου και κοιτάω ψηλά, στο μπαλκόνι, να δω αν με περιμένεις όπως τότε. Καμιά φορά στέκομαι στο μπαλκόνι περιμένοντας να σε δω. Καμιά φορά μου λείπουν τα γεμιστά σου.
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Βαξεβάνης στον Guardian
«Όσους περισσότερους νόμους έχει μια χώρα, τόσο πιο διεφθαρμένη είναι» έλεγε ο Ρωμαίος Τάκιτος. Η Ελλάδα έχει αρκετούς νόμους. Τόσους ώστε η διαφθορά να αισθάνεται ασφαλής. Μια κλειστή ομάδα εξουσίας παρανομεί, στη συνέχεια ψηφίζει νόμους για να νομιμοποιήσει τις παρανομίες, αυτοαμνηστεύεται και στη συνέχεια δεν υπάρχουν μέσα ενημέρωσης ώστε να αποκαλύψουν το τι πραγματικά συμβαίνει.
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012
Στη μικρή Κολομβία της Μεσογείου...
Στο Μεντεγίν, αρχές Οκτώβρη, έκανε ακόμα αποπνικτική ζέστη. Σήκωσε το ποτήρι για την πρόποση. Ο Α. ήταν χαρούμενος, είχε αγοράσει 2 βιλίτσες στο Πόρτο Χέλι δίπλα στον Γουλανδρή, με 30.000 ευρώ τη μία. Άμα ξέρεις να βρίσκεις τις ευκαιρίες, χαμογέλασε. Ο Β. είχε μόλις αγοράσει ένα διώροφο 350 τετραγωνικών στην Κηφισίας με 140.000 ευρώ και ένα μπιζουδάκι 140 τετραγωνικών στο Κολωνάκι με 90 χιλιάδες. Δεν μπόρεσα ν’ αντισταθώ, ψιθύρισε, ήταν ευκαιρίες.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)